Wydobyć żar spod popiołów — apel o reformy w Kościele

Z pło­mien­nym ape­lem o refor­my w Koście­le wystą­pił wpły­wo­wy szwaj­car­ski opat bene­dyk­tyń­skie­go opac­twa Ein­sie­deln i czło­nek Kofe­ren­cji bisku­pów Szwaj­ca­rii Mar­tin Werlen. Z ape­lem o refor­my 50-let­ni opat wystą­pił z oka­zji 50-lecia roz­po­czę­cia II Sobo­ru Waty­kań­skie­go, któ­ry to apel jest obec­nie kol­por­to­wa­ny w posta­ci bro­szu­ry.

Opat Mar­tin Werlen przed­sta­wia dra­ma­tycz­ne poło­że­nie Kościo­ła, któ­re doty­ka nie tyl­ko kra­je nie­miec­ko­ję­zycz­ne, czy­li gwał­tow­ny spa­dek licz­by księ­ży i osób zakon­nych, a tak­że wier­nych prak­ty­ku­ją­cych obrzę­dy reli­gij­ne. To — zda­niem opa­ta — powo­dy do reform, przy czym argu­men­ta­cję na rzecz nie­któ­rych nie opie­ra na przy­kła­dach Kościo­łów refor­ma­cyj­nych, lecz Kościo­łów wschod­nich.

I tak zda­niem duchow­ne­go koniecz­na jest zmia­na w podej­ściu do osób roz­wie­dzio­nych, któ­re zawar­ły ponow­ne mał­żeń­stwa. Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki uzna­je związ­ki cywil­ne za cudzo­łoż­ne i zabra­nia mał­żon­kom przy­stę­po­wa­nia do Komu­nii Świę­tej. Opat wska­zu­je na prak­ty­ki Kościo­ła pra­wo­sław­ne­go, któ­ry zezwa­la na mał­żeń­stwa osób roz­wie­dzio­nych i wska­zu­je że Kościół kato­lic­ki nigdy tej prak­ty­ki nie potę­pił.

Kolej­ną zmia­ną pro­po­no­wa­ną przez opa­ta jest więk­szy wpływ Kościo­ła lokal­ne­go na nomi­na­cję bisku­pa.

W kwe­stii celi­ba­tu opat wska­zu­je roz­wią­za­nia przy­ję­te w Kodek­sie pra­wa kano­nicz­ne­go dla Kościo­łów Wschod­nich;

Opat nie wysu­wa postu­la­tu dopusz­cze­nia kobiet do świę­ceń kapłań­skich, któ­ry to postu­lat czę­sto znaj­du­je się na sztan­da­rach kato­lic­kich “pro­gre­si­stów”. Nato­miast opo­wia­da się za zwięk­sze­niem roli kobiet ale nie tyl­ko kobiet lecz sze­rzej — świec­kich — poprzez stwo­rze­nie moż­li­wo­ści wcho­dze­nia na okres pię­ciu lat do “kar­dy­na­lia­tu”, któ­re to gro­no spo­ty­ka­ło­by się regu­lar­nie z papie­żem. Opo­wia­da się też za oży­wie­niem syno­dów.

Zda­niem opa­ta sytu­acja obec­na wyma­ga odwa­gi do wpro­wa­dze­nia nowej wizji Kościo­ła, bo pro­ble­my są zna­ne ale nic się nie robi by spró­bo­wać się z nimi mie­rzyć.