XIV Narodowy Kongres Eucharystyczny Włoch

“Sine domi­ni­co non possu­mus” – Bez nie­dzie­li (właśc. Dnia Boże­go) żyć nie może­my. Taki­mi sło­wa­mi miał wyja­śnić cesa­rzo­wi Dio­kle­cja­no­wi lek­tor Eme­ri­tus przy­czy­nę coty­go­dnio­wych spo­tkań wyznaw­ców Chry­stu­sa. Wspo­mnie­nie męczn­ni­ków z Afry­ki Pro­kon­sy­lar­nej było głów­nym tema­tem przed­wczo­raj­szych reflek­sji bisku­pów zebra­nych na 24. Wło­skim Naro­do­wym Kon­gre­sie Eucha­ry­stycz­nym w Bari.

Hie­rar­chom towa­rzy­szył papież Bene­dykt XVI. Dla nowe­go Bisku­pa Rzy­mu wizy­ta w Archi­die­ce­zji Bari-Bito­no była pierw­szą ofi­cjal­ną podró­żą poza pro­win­cję rzym­ską.

Zda­niem ucze­sni­ków Kon­gre­su odda­nie męczen­ni­ków w Abe­ti­ne dla kul­tu nie­dziel­ne­go powin­no być dla kato­li­ków wzo­rem. Eucha­ry­stia pozo­sta­je w ekle­zjo­lo­gii rzym­sko­ka­to­lic­kiej cen­tral­nym punk­tem życia Kościo­ła – ona gro­ma­dzi Kościół i sama odby­wa się przez jego posłu­gę.

Ekle­zjo­twór­czy wymiar Eucha­ry­stii i jej głę­bo­kie zna­cze­nie zosta­ły uwy­dat­nio­ne przez męczń­ską śmierć 49 chrze­ści­jan (wśród nich wspo­mnia­ne­go Eme­ri­tu­sa, sena­to­ra Dati­vu­sa, pre­zbi­te­ra Satur­ni­nu­sa i dzie­wi­cę Vic­to­rię), któ­rzy, mimo zaka­zu Dio­kle­cja­na, zbie­ra­li się w każ­dy “pierw­szy dzień po Sza­ba­cie na łama­niu Chle­ba.”

Eucha­ry­stie odby­wa­ły się w miesz­ka­niach, ale nawet tak orga­ni­zo­wa­ne były zabro­nio­ne, a za uczest­ni­cze­nie w nich gro­ził wyrok śmier­ci. Spo­tkał on w 303 roku chrze­ści­jan z Abi­te­ne.

:: Ekumenizm.pl: Pierw­sza podróż Bene­dyk­ta XVI