Niezwykła posługa dla homoseksualistów

Extra­or­di­na­ry Luthe­ran Mini­stries (ang. Nie­zwy­kła Lute­rań­ska Posłu­ga) jest ame­ry­kań­ską orga­ni­za­cją poma­ga­ją­cą oso­bom orien­ta­cji homo­sek­su­al­nej stać się duchow­ny­mi. Sku­pia ona zarów­no duchow­nych, jak i świec­kich, któ­rzy wal­czą o to, by w coraz więk­szej licz­bie para­fii lute­rań­skich w Sta­nach Zjed­no­czo­nych i Kana­dzie funk­cję księ­dza peł­nił homo­sek­su­ali­sta lub trans­sek­su­ali­sta.

Jak infor­mu­je stro­na inter­ne­to­wa, ELM ofe­ru­je pomoc finan­so­wą i dusz­pa­ster­ską oraz pora­dy praw­ne dla pasto­rów i pasto­rek nale­żą­cych do mniej­szo­ści sek­su­al­nych. Orga­ni­za­cja wspie­ra rów­nież finan­so­wo para­fie pro­wa­dzo­ne przez takie oso­by.

ELM w obec­nej for­mie ist­nie­je od 31 paź­dzier­ni­ka 2007 r., jed­nak sama idea naro­dzi­ła się dużo wcze­śniej. W 1990 r. powsta­ło sto­wa­rzy­sze­nie Luthe­ran Les­bian and Gay Mini­stries (ang. Lute­rań­ska Posłu­ga Gejów i Les­bi­jek), któ­re­go celem była opie­ka nad lute­rań­ski­mi duchow­ny­mi o któ­rych było wia­do­mo, ze są innej orien­ta­cji oraz nad semi­na­rzy­sta­mi, szcze­gól­nie po tym, gdy dano im do zro­zu­mie­nia na uczel­ni lub w para­fii, z któ­rej pocho­dzi­li, że ze wzglę­du na swo­ją orien­ta­cję nie znaj­dą pra­cy w Koście­le. Z kolei w 1993 r. powo­ła­no Extra­or­di­na­ry Can­di­da­cy Pro­ject (ang. Pro­jekt Nie­zwy­kłej Kan­dy­da­tu­ry), brat­nią orga­ni­za­cję zaj­mu­ją­cą się for­ma­cją ducho­wą  przy­szłych pasto­rów i pasto­rek wywo­dzą­cych się ze śro­do­wisk gejow­skich, les­bij­skich i trans­sek­su­al­nych.

Aktu­al­nie gru­pa posia­da 34 ordy­no­wa­nych duchow­nych, 9 osób przy­go­to­wu­ją­cych się do służ­by litur­gicz­nej i 2 semi­na­rzy­stów. Wśród nich są zarów­no męż­czyź­ni, jak i kobie­ty. Głów­ną misją ELM jest „dzia­ła­nie na rzecz peł­ne­go uczest­nic­twa ludzi wszyst­kich orien­ta­cji i toż­sa­mo­ści płcio­wych w życiu i posłu­dze Kościo­ła lute­rań­skie­go. Nasza wizja zako­rze­nio­na jest w lute­rań­skiej histo­rii,  litur­gii i prak­ty­ce. Dzie­li­my zaan­ga­żo­wa­nie wobec nasze­go wspól­ne­go dzie­dzic­twa, i ocze­ku­je­my, że nasza tra­dy­cja wyzna­nio­wa rzu­ci świa­tło na sta­ra­nia, by stwo­rzyć radość, nadzie­ję i wia­rę tam, gdzie insty­tu­cjo­nal­ne Kościo­ły zawio­dły.” Sto­wa­rzy­sze­nie od daw­na lob­bu­je rów­nież za tym, by w Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skim Koście­le Ame­ry­ki (ELCA) ordy­no­wa­nych gejów i les­bij­ki nie obo­wią­zy­wał celi­bat. Na razie jed­nak jest to dzia­ła­nie bez­sku­tecz­ne.

Co cie­ka­we, ELM pro­wa­dzi nawet kry­zy­so­wą gru­pę wspar­cia dla osób pla­nu­ją­cych ujaw­nić swo­ją odmien­ną orien­ta­cję. Orga­ni­za­cja ofe­ru­je pomoc psy­cho­lo­gicz­ną i praw­ną, gdy coming out ma nastą­pić przed całą para­fią, tudzież bisku­pem. Człon­ko­wie ELM dyżu­ru­ją pod spe­cjal­nym tele­fo­nem zaufa­nia, kry­zy­so­wym e‑mailem a nawet mogą wspo­móc swo­ją oso­bi­stą obec­no­ścią pod­czas trud­nej roz­mo­wy.

ELM nie jest sto­wa­rzy­sze­niem ofi­cjal­nie powią­za­nym, czy też nale­żą­cym do Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go Kościo­ła Ame­ry­ki (ELCA), jed­nak współ­pra­cu­je z nim oraz z nie­za­leż­ny­mi para­fia­mi lute­rań­ski­mi w USA i w Kana­dzie.

:: Lute­ra­nie dopusz­czą homo­sek­su­al­nych księ­ży?