Katolicki renesans w Kościele Anglii

W łonie Kościo­ła Anglii powsta­ła nowa wspól­no­ta o nazwie Angli­can Catho­lic Futu­re (Anglo-Kato­lic­ka Przy­szłość), któ­rej celem jest wzmoc­nie­nie i oży­wie­nie kato­lic­kich fun­da­men­tów Kościo­ła Anglii. Ponad 300 osób, zarów­no duchow­nych, jak i świec­kich, w tym 21 bisku­pów z 19 die­ce­zji, uczest­ni­czy­ło w mszy w lon­dyń­skim koście­le Zwia­sto­wa­nia NMP, inau­gu­ru­ją­cej nową wspól­no­tę.

Litur­gii prze­wod­ni­czył biskup die­ce­zji Ely Ste­phen Con­way, a kaza­nie wygo­sił jeden z lide­rów ruchu anglo­ka­to­lic­kie­go w Koście­le Anglii ks. dr Peter Gro­ves, pro­boszcz Para­fii św. Marii Mag­da­le­ny w Oks­for­dzie, uzna­wa­nej za jeden z naj­waż­niej­szych ośrod­ków anglo­ka­to­li­cy­zmu w Anglii.

W dekla­ra­cji zało­ży­ciel­skiej nowej wspól­no­ty znaj­du­je się wezwa­nie do powro­tu do fun­da­men­tów wia­ry apo­stol­skiej bez popa­da­nia w bie­żą­ce kon­flik­ty poli­tycz­ne i w wal­ki kościel­nych frak­cji. – Kato­lic­ka toż­sa­mość Kościo­ła Anglii ucier­pia­ła poprzez kry­zys, wyni­ka­ją­cy ze zbyt­nie­go zaj­mo­wa­nia się kwe­stia­mi wywo­łu­ją­cy­mi podział. W sku­tek tego kato­lic­ka tra­dy­cja w angli­ka­ni­zmie zosta­ła zde­frag­men­to­wa­na i pozba­wio­na wigo­ru – gło­si akt misyj­ny wspól­no­ty, któ­ra odwo­łu­je się do dzie­dzic­twa Kościo­ła pierw­szych wie­ków, ale rów­nież do doko­nań Ruchu Oks­fordz­kie­go.

Nową ini­cja­ty­wę powi­tał pry­mas Całej Anglii, arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry Justin Welby. W liście prze­sła­nym do człon­ków nowej wspól­no­ty arcy­bi­skup wyra­ził wdzięcz­ność Bogu za kato­lic­kie zasa­dy, jaki­mi ma się kie­ro­wać i prak­ty­ko­wać nowa wspól­no­ta. — Jestem wdzięcz­ny za to, że razem nale­ży­my do Kościo­ła, któ­ry jest zarów­no kato­lic­ki, jak i refor­mo­wa­ny, Kościo­ła, któ­ry wita sze­ro­ką gamę chrze­ści­jań­skich tra­dy­cji pod pano­wa­niem Chry­stu­sa – napi­sał abp Welby.
Przed­sta­wi­cie­le ACF pod­kre­śla­ją, że chcą skon­cen­tro­wać się na ducho­wo­ści i uni­kać kwe­stii, któ­re pro­wa­dzą do podzia­łu. – Czy­ni­my tak nie dla­te­go, że kwe­stie te są bez zna­cze­nia, ale dla­te­go, że nie są one naj­waż­niej­sze – powie­dział tygo­dni­ko­wi Church Times ks. Phi­lip Che­sters, pro­boszcz para­fii św. Mate­usza w dziel­ni­cy West­min­ster.

Komen­tarz

Nowa ini­cja­ty­wa Kościo­ła Anglii to dowód na to, że wbrew temu, co gło­si­ło wie­lu komen­ta­to­rów przy­chyl­nych ina­czej Kościo­ło­wi Anglii, ruch anglo­ka­to­lic­ki spa­ra­li­żo­wa­ny nie­co powsta­niem ordy­na­ria­tów dla byłych już angli­ka­nów w łonie Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go, ma się coraz lepiej. Angli­can Catho­lic Futu­re to nie jedy­na tego typu wspól­no­ta w Koście­le Anglii – wie­le podob­nych orga­ni­za­cji ist­nie­je w die­ce­zjach, a ostat­nio coraz bar­dziej aktyw­na i widocz­na sta­ła się „mło­dzie­żów­ka” anglo­ka­to­lic­ka orga­ni­zu­ją­ca reko­lek­cje i ewan­ge­li­za­cje. ACF jest pio­nier­ską ini­cja­ty­wą –nie tyl­ko ma cha­rak­ter ponad­die­ce­zjal­ny, ale wykra­cza poza mniej lub bar­dziej roz­ła­mo­we ten­den­cje innych orga­ni­za­cji, któ­re w minio­nych latach nie mia­ły dobrej pra­sy w Koście­le Anglii. Popar­cie Arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry poka­zu­je, że nowy pry­mas mądrze i z dusz­pa­ster­skim wyczu­ciem pod­cho­dzi do nowej ini­cja­ty­wy, dekla­ru­ją­cej abso­lut­ną kon­cen­tra­cję na ducho­wo­ści, któ­rej nie raz bra­ko­wa­ło w fer­wo­rze dys­ku­sji wokół epi­sko­pa­tu kobiet czy kwe­stiach moral­no-etycz­nych. War­to przy oka­zji pod­kre­ślić, że ruch anglo­ka­to­lic­ki w Koście­le Anglii, jest podob­nie zróż­ni­co­wa­ny jak sam Kościół – obej­mu­je on zarów­no kon­ser­wa­ty­stów, jak i libe­ra­łów, zwo­len­ni­ków, jak i prze­ciw­ni­ków świę­ceń kapłań­skich i bisku­pich dla kobiet.