Papież kontra święty Tomasz z Akwinu

W dys­ku­sji o karze śmier­ci, któ­ra roz­go­rza­ła po wypo­wie­dzi pre­ze­sa PiS opo­wia­da­ją­ce­go się za jej przy­wró­ce­niem, a w któ­rej roz­wa­ża­no czy kato­lik w Pol­sce może popie­rać to roz­wią­za­nie czy też czy Kościół wypo­wia­da się jed­no­znacz­nie prze­ciw stro­nę abo­li­cjo­ni­stów wzmoc­nił auto­ry­tet same­go papie­ża.

Prze­ma­wia­jąc dzi­siaj do uczest­ni­ków rzym­skich obrad Wspól­no­ty świę­te­go Idzie­go papież poparł ini­cja­ty­wy wspól­not na rzecz znie­sie­nia kary śmier­ci.

Jak­kol­wiek więc sta­no­wi­sko Kościo­ła kato­lic­kie­go w spra­wie kary śmier­ci w prze­szło­ści było dopusz­cza­ją­ce nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, że naucza­nie papie­ży naszych cza­sów pod­cho­dzi do kary śmier­ci jako naru­sze­nia pra­wa do życia.

Oczy­wi­ście ze stro­ny zwo­len­ni­ków sto­so­wa­nia kary śmier­ci zawsze będzie padał argu­ment, iż nie jest to naucza­nie ex cathe­dra jed­nak trud­no nie zauwa­żyć, że powo­łu­jąc się na argu­men­ty ‘za’ w posta­ci takich auto­ry­te­tów jak świę­ty Tomasz z Akwi­nu (w koń­cu też nie ex cathe­dra) prze­ciw­sta­wia­ją Toma­szo­wi z Akwi­nu już nie poszcze­gól­nych bisku­pów, księ­ży czy wier­nych, ale same­go papie­ża.