Kościoły katolickie

Papież przyjął dymisję limburskiego biskupa


Zakoń­czy­ła się wie­lo­mie­sięcz­na woj­na ner­wów wokół byłe­go już ordy­na­riu­sza nie­miec­kiej die­ce­zji Lim­bur­ga. 26 mar­ca Waty­kan ogło­sił, że papież Fran­ci­szek przy­jął dymi­sję bp. Franz-Pete­­ra Tebartz-van-Elsta. Sto­li­ca Apo­stol­ska uzna­ła, że w die­ce­zji doszło do sytu­acji, unie­moż­li­wia­ją­cej wypeł­nia­nie posłu­gi bisku­piej przez dotych­cza­so­we­go ordy­na­riu­sza. Duża część wier­nych oraz mediów zarzu­ca­ła bisku­po­wi auto­ry­tar­ne zarzą­dza­nie die­ce­zją, a przede wszyst­kim eks­plo­zję kosz­tów zwią­za­nych z nowym cen­trum die­ce­zjal­nym oraz rezy­den­cja bisku­pa – […]


Zakoń­czy­ła się wie­lo­mie­sięcz­na woj­na ner­wów wokół byłe­go już ordy­na­riu­sza nie­miec­kiej die­ce­zji Lim­bur­ga. 26 mar­ca Waty­kan ogło­sił, że papież Fran­ci­szek przy­jął dymi­sję bp. Franz-Pete­ra Tebartz-van-Elsta. Sto­li­ca Apo­stol­ska uzna­ła, że w die­ce­zji doszło do sytu­acji, unie­moż­li­wia­ją­cej wypeł­nia­nie posłu­gi bisku­piej przez dotych­cza­so­we­go ordy­na­riu­sza.

Duża część wier­nych oraz mediów zarzu­ca­ła bisku­po­wi auto­ry­tar­ne zarzą­dza­nie die­ce­zją, a przede wszyst­kim eks­plo­zję kosz­tów zwią­za­nych z nowym cen­trum die­ce­zjal­nym oraz rezy­den­cja bisku­pa – całość sza­co­wa­no począt­ko­wo na 5 milio­nów euro, jed­nak na chwi­lę obec­ną kosz­ty wyno­szą gru­bo ponad 30 milio­nów euro. Po ujaw­nie­niu skan­da­lu papież urlo­po­wał bisku­pa i powie­rzył wika­riu­szo­wi gene­ral­ne­mu kie­ro­wa­nie bie­żą­cy­mi spra­wa­mi die­ce­zji. W mię­dzy­cza­sie pra­cę roz­po­czę­ła komi­sja spraw­dza­ją­ca Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Nie­miec­kich. Bp Tebartz-van-Elst wie­lo­krot­nie pod­kre­ślał, że sta­wia­ne zarzu­ty są nie­praw­dzi­we i chce wró­cić do swo­jej die­ce­zji, jed­nak mało kto wie­rzył, że w obec­nej sytu­acji jego powrót do die­ce­zji będzie moż­li­wy – rów­nież jego zwo­len­ni­cy. Biskup odniósł się do wie­lu punk­tów rapor­tu pod­wa­ża­jąc ich rze­tel­ność, zaprze­czył m.in. jako­by miał zata­ić przed spe­cjal­nym wysłan­ni­kiem papie­skim kard. Gio­van­ni Lajo­lo, praw­dzi­wą sumę, na jaką opie­wa kon­tro­wer­syj­ny kom­pleks budow­la­ny.

Raport przed­ło­żo­ny papie­żo­wi i odpo­wied­nim orga­nom Kurii Rzym­skiej nie wyka­zał nie­pra­wi­dło­wo­ści, któ­re mogły­by być przed­mio­tem postę­po­wa­nia przed świec­kim sądem kar­nym. Nie­mniej jed­nak raport wska­zał rów­nież na błę­dy bisku­pa w pro­wa­dze­niu die­ce­zji. Komi­sją przy­go­to­wu­ją­cą raport kie­ro­wał biskup pomoc­ni­czy die­ce­zji Pader­born Man­fred Gro­the. Wraz z przy­ję­ciem rezy­gna­cji bpa Tebartz-van-Elsta papież mia­no­wał bpa Gro­the admi­ni­stra­to­rem apo­stol­skim die­ce­zji do cza­su powo­ła­nia nowe­go ordy­na­riu­sza.

Skan­dal wokół lim­bur­skie­go bisku­pa pod­ko­pał zaufa­nie wie­lu kato­li­ków do Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go. W naj­go­ręt­szej fazie kry­zy­su kil­ku­dzie­się­ciu kato­li­ków wystę­po­wa­ło dzien­nie z Kościo­ła i to w róż­nych die­ce­zjach. Sam biskup zna­lazł się pod ogrom­ną pre­sją medial­ną, a jego zwo­len­ni­cy zwra­ca­li uwa­gę, że media nie były zain­te­re­so­wa­ne wyja­śnie­niem spra­wy, a “upo­lo­wa­niem” bisku­pa koja­rzo­ne­go z kon­ser­wa­tyw­nym skrzy­dłem nie­miec­kie­go epi­sko­pa­tu. O tym, że w spra­wie Tebartz-van-Elsta doko­na­no medial­ne­go osą­du i wysu­wa­no nie­spra­wie­dli­we oskar­że­nia mówi­li rów­nież waż­ni dostoj­ni­cy kościel­ni, w tym papie­ski sekre­tarz abp Georg Gän­swe­in oraz pre­fekt Kon­gre­ga­cji Nauki Wia­ry kar­dy­nał Ger­hard Ludwig Mül­ler. Po ogło­sze­niu decy­zji Waty­ka­nu sekre­tarz kar­dy­na­ła Mül­le­ra, ks. pra­łat Sła­wo­mir Śle­dziew­ski, powie­dział, że pre­fekt nie będzie już zabie­rał gło­su w tej spra­wie.

Decy­zję Sto­li­cy Apo­stol­skiej z ulgą przy­jął mona­chij­ski metro­po­li­ta i jed­no­cze­śnie prze­wod­ni­czą­cy nie­miec­kie­go epi­sko­pa­tu kar­dy­nał Rein­hard Marx, a tak­że Alo­is Glück, prze­wod­ni­czą­cy Cen­tral­ne­go Komi­te­tu Nie­miec­kich Kato­li­ków (ZdK), naj­więk­szej orga­ni­za­cji zrze­sza­ją­cej nie­miec­kich kato­li­ków. – To decy­zja o wiel­kim zna­cze­niu dla Kościo­ła w Niem­czech. Mamy teraz szan­se na praw­dzi­wy nowy począ­tek w die­ce­zji, ale jed­no­cze­śnie bar­dzo waż­ne jest rów­nież to, aby wycią­gnąć wnio­ski z doświad­czeń die­ce­zji Lim­burg dla Kościo­ła w całym Niem­czech, szcze­gól­nie w kwe­stii przej­rzy­sto­ści finan­so­wej – pod­kre­ślił Glück.

Finał lim­bur­skiej spra­wy to ogrom­na poraż­ka bpa Tebartz-van-Elsta. Gdy w stycz­niu 2008 roku obej­mo­wał urząd był naj­młod­szym bisku­pem kato­lic­kim w Niem­czech. W die­ce­zji Lim­burg zna­nej z dość libe­ral­nej dys­cy­pli­ny dok­try­nal­no-litur­gicz­nej prze­pro­wa­dził zmia­ny, któ­re nie spodo­ba­ły się libe­ral­nym kato­li­kom. Tak­że pro­gram łącze­nia para­fii w jed­nost­ki dusz­pa­ster­skie, któ­re mia­ły przy­nieść die­ce­zji oszczęd­no­ści wzbu­dził kon­tro­wer­sje wśród wier­nych, szcze­gól­nie w kon­tek­ście donie­sień – głów­nie pra­so­wych – o zami­ło­wa­niu hie­rar­chy do luk­su­su.

Waty­kan ogło­sił, że w odpo­wied­nim cza­sie zosta­nie powie­rzo­ne byłe­mu bisku­po­wi Lim­bur­ga nowe zada­nie. Bp Franz-Peter Tebartz-van-Elst jest cenio­nym spe­cja­li­stą od litur­gii i cenio­nym kazno­dzie­ją. Jutro biskup zosta­nie przy­ję­ty pod­czas pry­wat­nej audien­cji przez papie­ża Fran­cisz­ka.

Ekumenizm.pl działa dzięki swoim Czytelnikom!
Portal ekumenizm.pl działa na zasadzie charytatywnej pracy naszej redakcji. Zachęcamy do wsparcia poprzez darowizny i Patronite.