Papież za miliard dolarów

Celem AFP jest służ­ba “Ojcu Świę­te­mu i Kościo­ło­wi rzym­sko­ka­to­lic­kie­go”. AFP gro­ma­dzi finan­so­wą i poli­tycz­ną eli­tę ame­ry­kań­skich kato­li­ków, a opła­ta człon­kow­ska wyno­si co naj­mniej milion dola­rów.

Gotów­ka z pew­no­ścią się przy­da, gdyż Sto­li­ca Apo­stol­ska od lat zma­ga się z poważ­nym i pogłę­bia­ją­cym się kry­zy­sem finan­so­wym, któ­re­go nie uda­ło się roz­wią­zać zmar­łe­mu papie­żo­wi Fran­cisz­ko­wi. To jeden z waż­niej­szych punk­tów wymie­nia­nych przez kry­ty­ków minio­ne­go pon­ty­fi­ka­tu.

Co cie­ka­we, Fun­da­cją kie­ru­je nowo­jor­ski metro­po­li­ta kar­dy­nał Timo­thy Dolan zaprzy­jaź­nio­ny z pre­zy­den­tem Donal­dem Trum­pem, któ­ry nie­daw­no wzbu­rzył część ame­ry­kań­skie­go śro­do­wi­ska kato­lic­kie­go publi­ku­jąc wyge­ne­ro­wa­ne przez AI swo­je zdję­cie w stro­ju papie­skim. Komen­tu­jąc kon­kla­we Trump pod­kre­ślił, że wspa­nia­łym kan­dy­da­tem na nowe­go papie­ża był­by wła­śnie kar­dy­nał Dolan. Nowo­jor­ski metro­po­li­ta ma dosko­na­łe roze­zna­nie w Waty­ka­nie, gdyż zanim Jan Paweł II mia­no­wał go bisku­pem w USA, Dolan kie­ro­wał pół­noc­no­ame­ry­kań­skim semi­na­rium duchow­nym w Rzy­mie. Kar­dy­na­łem i metro­po­li­tą Nowe­go Yor­ku został z nomi­na­cji Bene­dyk­ta XVI.

Część człon­ków APF przy­by­ło do Waty­ka­nu i z bli­ska obser­wu­je wyda­rze­nia zwią­za­ne z kon­kla­we. W roz­mo­wach z media­mi nie­któ­rzy człon­ko­wie AFP wyra­zi­li nadzie­ję, że ich obec­ność może przy­nieść pozy­tyw­ne owo­ce.

Z USA w kon­kla­we bie­rze udział sied­miu kar­dy­na­łów-elek­to­rów, z któ­rych czte­rech to czyn­ni bisku­pi die­ce­zjal­ni, w tym wła­śnie kard. Timo­thy Dolan. Wpraw­dzie nie jest to licz­ba nie­zna­czą­ca, ale waty­ka­ni­ści pod­kre­śla­ją, że ame­ry­kań­scy hie­rar­cho­wie posia­da­ją spo­ro kon­tak­tów i wie­lu duchow­nych z USA pra­cu­je w Sto­li­cy Apo­stol­skiej.

Poli­tycz­ne zna­cze­nie kato­li­ków w USA rośnie, a to nie tyl­ko za spra­wą pre­zy­den­ta J. D. Vance’a, któ­ry jest kon­wer­ty­tą z ewan­ge­li­kal­ne­go pro­te­stan­ty­zmu na kato­li­cyzm. Od lat siłę w ame­ry­kań­skim Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim rosną śro­do­wi­ska kon­ser­wa­tyw­nych, a cza­sem i inte­gry­stycz­nych kato­li­ków. Zwy­cię­stwo Trum­pa nie było­by moż­li­we bez zde­cy­do­wa­ne­go popar­cia dużej czę­ści kato­li­ków, któ­rzy sta­no­wią naj­więk­sze wyzna­nie w USA (co czwar­ty Ame­ry­ka­nin to kato­lik). Pro­te­stan­tów jest wpraw­dzie wię­cej, ale są roz­pro­sze­ni w kil­ku­set róż­nych deno­mi­na­cjach.

Papież mana­ger

Wpraw­dzie Waty­kan nie jest bied­ny i posia­da miliar­dy euro w nie­ru­cho­mo­ściach i rezer­wach zło­ta to jed­nak dziu­ra budże­to­wa naj­mniej­sze­go pań­stwa na świe­cie z roku na rok rośnie i wyno­si dziś gru­bo ponad 83 milio­ny euro, a do tego docho­dzą pro­ble­my z luką w fun­du­szu eme­ry­tal­nym (ponad 630 milio­nów euro w 2022 roku). W tle są wciąż cią­gną­ce się za Waty­ka­nem skan­da­le finan­so­we wokół nie­ru­cho­mo­ści kościel­nych i brak trans­pa­rent­no­ści w zarzą­dza­niu dobra­mi mate­rial­ny­mi. Spra­wy te, ale tak­że czyn­ni­ki demo­gra­ficz­ne sta­rze­ją­cej i zeświec­cza­ją­cej się Euro­py oddzia­ły­wu­ją na stan finan­sów cen­tra­li Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go.