Sąd kazał przywrócić do pracy w katolickim szpitalu rozwodnika

Nie­miec­ki sąd pra­cy wyż­szej instan­cji naka­zał kato­lic­kie­mu szpi­ta­lo­wi przy­wró­cić do pra­cy dok­to­ra, któ­ry został zwol­nio­ny, kie­dy po roz­wo­dzie zawarł ponow­ne mał­żeń­stwo.

Sąd uznał, iż orga­ni­za­cja kościel­na może zwol­nić pra­cow­ni­ka, jeże­li nie żyje on zgod­nie z wyzna­czo­ny­mi stan­dar­da­mi Kościo­ła, ale tyl­ko wte­dy, gdy brak jest nad­rzęd­nych argu­men­tów za zacho­wa­niem pra­cy. W tym wypad­ku dok­tor co praw­da pod­pi­sał doku­men­ty, w któ­rych zobo­wią­zy­wał się do prze­strze­ga­nia kato­lic­kich war­to­ści jed­nak sędzia stwier­dził, że podob­nie suro­we zasa­dy — uzna­nie ponow­ne­go mał­żeń­stwa po roz­wo­dzie za zła­ma­nie war­to­ści — nie obo­wią­zy­wa­ły w sto­sun­ku do pra­cow­ni­ków nie kato­li­ków. Ponad­to na korzyść pra­cow­ni­ka prze­ma­wiał fakt, iż to pierw­sza żona go opu­ści­ła.