Wrócimy pod władzę papieża modernisty, ale…

Brac­two Kapłań­skie św. Piu­sa X poda­ło jakie trzy warun­ki uwa­ża za koniecz­ne do tego, by mogło powró­cić do jed­no­ści z Bisku­pem Rzy­mu. Te warun­ki to: zgo­da, by Brac­two mogło nadal wyzna­wać sta­łe i nie­zmien­ne Naucza­nie Kościo­ła, któ­re wyra­ża nie­zmien­ną Praw­dę i Boską Tra­dy­cję, wol­ność oskar­ża­nia, a nawet kory­go­wa­nia pro­pa­ga­to­rów takich błę­dów i nowi­nek jak moder­nizm, libe­ra­lizm, Sobór Waty­kań­ski II i jego następ­stwa oraz wyłącz­ne uży­wa­nie Litur­gii z 1962 roku.

List wymie­nia rów­nież inne pożą­da­ne przez Brac­two warun­ki acz nie koniecz­ne do pojed­na­nia. Miłe dla Brac­twa było­by, gdy­by pod­le­ga­ło ono pod oddziel­ny sąd pierw­szej instan­cji, domy Brac­twa były nie­za­leż­ne od die­ce­zjal­nych bisku­pów lecz pod­le­ga­ły papie­skiej komi­sji w któ­rej więk­szość człon­ków oraz prze­wod­ni­czą­cy byli­by przy­jaź­nie nasta­wie­ni do Tra­dy­cji.  

W pre­am­bu­le, jaka zosta­ła przed­sta­wio­na Brac­twu przez poprzed­nie­go pre­fek­ta Kon­gre­ga­cji Nauki Wia­ry, kar­dy­na­ła Wil­lia­ma Leva­dę, lefe­bry­ści byli pro­sze­ni, by nie kry­ty­ko­wa­li nowej mszy oraz uzna­li jej waż­ność i zgod­ność z pra­wem. Pre­am­bu­ła sta­wia­ła też waru­nek uzna­nia przez Brac­two nowe­go Kate­chi­zmu Kościo­ła Kato­lic­kie­go oraz patrze­nia na Sobór Waty­kań­ski II nie tyl­ko w świe­tle poprzed­niej Tra­dy­cji ale i widze­nia Tra­dy­cji w świe­tle Sobo­ru Waty­kań­skie­go II. Prze­ło­żo­ny Brac­twa biskup Fel­lay na kon­fe­ren­cji pra­so­wej po otrzy­ma­niu pre­am­bu­ły powie­dział, iż nie może jej pod­pi­sać. Na kapi­tu­le gene­ral­nej Brac­twa uda­ło się utrzy­mać jed­ność (zagro­żo­ną przez oso­by w ogó­le prze­ciw­ne roz­mo­wom z “moder­ni­stycz­nym Rzy­mem”), w efek­cie Brac­two zako­mu­ni­ko­wa­ło, iż nie chce zry­wać roz­mów ze Sto­li­cą Apo­stol­ską.

O czym jed­nak te roz­mo­wy mają się toczyć sko­ro jed­na i dru­ga stro­na stoi na dwóch prze­ciw­nych krań­cach w kwe­stiach, któ­re dopro­wa­dzi­ły do powsta­nia Brac­twa czy­li naucza­nia Sobo­ru Waty­kań­skie­go II? W ubie­głym tygo­dniu obec­ny pre­fekt Kon­gre­ga­cji Nauki Wia­ry arcy­bi­skup Ger­hard Ludwig Mül­ler powie­dział, iż Sobór Waty­kań­ski II jest wią­żą­cy i moż­na dys­ku­to­wać o obo­wią­zy­wa­niu dekla­ra­cji o rela­cjach z media­mi, ale oświad­cze­nia Sobo­ru o żydach, wol­no­ści reli­gij­nej czy pra­wach czło­wie­ka mają dogma­tycz­ne impli­ka­cje.