Angielska wojna o św. Jerzego

Część duchow­nych Kościo­ła Anglii chce, aby św. Jerzy prze­stał być patro­nem Anglii, a został nim św. Alban. Powód? Świę­ty Jerzy koja­rzy się zbyt z woj­ną i może obra­żać muzuł­ma­nów. Jeśli św. Alban miał­by zastą­pić św. Jerze­go, to Anglia musia­ła­by rów­nież zmie­nić fla­gę — czer­wo­ny krzyż na bia­łym tle na żół­ty, prze­kąt­ny krzyż na nie­bie­skim tle. Nowa fla­ga była­by zatem zbli­żo­na do krzy­ża św. Andrze­ja, barw naro­do­wych Szko­cji.

Pro­po­zy­cje zmian pod­czas Syno­du Gene­ral­ne­go Kościo­ła Anglii zło­żył ks. Phi­lips Che­ster z lon­dyń­skiej para­fii św. Mate­usza. Według duchow­ne­go posłu­gi­wa­nie się św. Jerzym jako patro­nem Anglii jest “dur­ne”. Mówi się, że św. Jerzy był rzym­skim ofi­ce­rem, któ­re­go na śmierć ska­zał cesarz Dio­kle­cjan, ale tak napraw­dę nie wie­my czy św. Jerzy w ogó­le ist­niał. Co do św. Alba­na mamy pew­ność, a poza tym żył w Anglii – uwa­ża ks. Che­ster. Bez zwąt­pie­nia św. Alban jest waż­niej­szą posta­cią dla angiel­skie­go chrze­ści­jań­stwa. Według tra­dy­cji był on pierw­szym męczen­ni­kiem, któ­ry poniósł śmierć w 304 roku.

Popar­cie dla zmia­ny zapo­wie­dzia­ło kil­ku star­szych bisku­pów, w tym arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry Rowan Wil­liams, pry­mas Kościo­ła Anglii, któ­ry zazna­czył jed­nak, że nale­ży postę­po­wać ostroż­nie ws. pozba­wie­nia św. Jerze­go tytu­łu patro­na Anglii – dono­si dzien­nik Daily Mail.

Angli­kom będzie jed­nak trud­no pogo­dzić się z pla­na­mi duchow­nych. W 1940 roku postać św. Jerze­go zachę­ca­ła do patrio­ty­zmu w obli­czu hitle­row­skie­go zagro­że­nia. Król Jerzy VI usta­no­wił wte­dy Krzyż Jerze­go, któ­rym odzna­cza­ni byli cywi­le za akty odwa­gi. Na meda­lu wid­nie­je św. Jerzy zabi­ja­ją­cy włócz­nią smo­ka, któ­ry sym­bo­li­zo­wał prze­śla­do­wa­nia Dio­kle­cja­na. Nie­trud­no się domy­śleć, że w cza­sie II woj­ny świa­to­wej smok utoż­sa­mia­ny był rów­nież z nie­miec­ki­mi nazi­sta­mi.

Św. Jerzy stał się angiel­skim boha­te­rem pod­czas wojen krzy­żo­wych prze­ciw­ko muzuł­ma­nom, któ­rzy w XI wie­ku zdo­by­li Jero­zo­li­mę. Świę­ty miał uka­zać się angiel­skim krzy­żow­com pod­czas bitwy antio­cheń­skiej w 1098 roku. Synod w Oks­for­dzie z 1222 roku wyzna­czył 23 kwiet­nia jako lokal­ny świę­to ku czci­Je­rze­go, któ­ry ofi­cjal­nym patro­nem Anglii został dopie­ro pod koniec XIV wie­ku. W 1415 roku abp Can­ter­bu­ry Hen­ry Chi­che­le wyniósł Dzień św. Jerze­go do ran­gi świę­ta obcho­dzo­ne­go w całym kró­le­stwie i naka­zał aby je świę­to­wać rów­nie uro­czy­ście jak Boże Naro­dze­nie.

Spór wokół św. Jerze­go nie jest pierw­szą spra­wą, doty­czą­cą sym­bo­li naro­do­wych i reli­gii. W 2004 roku kon­tro­wer­sje wywo­ła­ła wypo­wiedź bisku­pa Ste­phe­na Lowe z Die­ce­zji Man­che­ster, któ­ry jed­ną z patrio­tycz­nych pie­śni kościel­nych uznał za here­tyc­ką i rasi­stow­ską. O spra­wie infor­mo­wa­li­śmy na EAI Ekumenizm.pl.