Brudne łapy, czysty język — kowboj teologiczny

Samo­zwań­czy kow­boj III RP, nie­ustra­szo­ny pogrom­ca gejów i les­bi­jek, obroń­ca war­to­ści chrze­ści­jań­skich Woj­ciech Cej­row­ski posta­no­wił udzie­lić kil­ku rad pry­ma­so­wi Pol­ski kar­dy­na­ło­wi Józe­fo­wi Glem­po­wi w związ­ku z jego decy­zją o moż­li­wo­ści udzie­la­nia Komu­nii Świę­tej na rękę wier­nym jego archi­die­ce­zji począw­szy od Wiel­kie­go Czwart­ku. Na swo­ich stro­nach inter­ne­to­wych Cej­row­ski sprze­ci­wia się udzie­la­niu Komu­nii “na łapę”, stwier­dza­jąc, że uza­sad­nie­nie pry­ma­sa jest “nie­prze­ko­ny­wu­ją­ce.”

Teo­lo­gicz­ny wywód Cej­row­skie­go pod­kre­śla kon­ta­mi­na­cję rąk w dro­dze do kościo­ła (tu kla­mecz­ka, tam może jesz­cze coś inne­go), este­ty­kę “barie­rek” (wyda­wa­ło mi się, że “barier­ka”, to nie odgro­dze­nie, jak na kon­cer­tach i koro­wo­dach Cej­row­skie­go, a sym­bo­licz­ne prze­dłu­że­nie Ołta­rza Pań­skie­go) i śnież­no­bia­łych ser­we­tek. Uro­czo.

Według Cej­row­skie­go kapłan jest uspra­wie­dli­wio­ny, bo ręce (już nie “łapy”) obmy­wa wodą świę­co­ną i wycie­ra rze­czo­ną już ser­wet­ką. W dodat­ku Woj­ciech Cej­row­ski dopa­tru­je się głę­bo­kie­go sym­bo­lu w obmy­ciu rąk (ponie­kąd słusz­nie, ale czy ma na myśli Piła­ta?). Pan Cej­row­ski głę­bo­ko ubo­le­wa nad tym, że po przy­ję­ciu Eucha­ry­stii wier­ny nie ma cza­su (“nawet 3 sekund”) na chwi­lę sku­pie­nia.

Pod­su­mo­wu­jąc: ogól­ny upa­dek sacrum! Kościół nad prze­pa­ścią uni­ce­stwie­nia, a Pan Bóg pła­cze na brud­nych łapach wier­nych, bo bar­dzo by chciał nadal pozo­stać na ich czy­stym języ­ku.

Zobacz tak­że:

Ekumenizm.pl: Pry­mas Glemp zezwo­lił na przyj­mo­wa­nie Komu­nii “na rękę”

Ekumenizm.pl: List otwar­ty w spra­wie Komu­nii świę­tej na rękę

***

Odpo­wia­da­jąc na proś­by Czy­tel­ni­ków komen­ta­rza i redak­cyj­nych Kole­gów poda­je link do stro­ny kow­bo­ja.