Ciągła ucieczka chrześcijan z Iraku

Przez cały czas, prak­tycz­nie każ­de­go dnia, życie wie­lu chrze­ści­jan jest­za­gro­żo­new Ira­ku. W cza­sach Sada­ma­Hu­se­ina wie­lu uwa­ża­ło sytu­ację chrze­ści­jan w kra­ju za uprzy­wi­le­jo­wa­ną.

Z oko­ło milio­no­wej spo­łecz­no­ści chrze­ści­jań­skiej Ira­ku przy­pusz­cza się, że od upad­ku Huse­ina nawet 35 tysię­cy już opu­ści­ło kraj i uda­ło się za gra­ni­cę. „Mogli­śmy naj­wy­żej podą­żać do przo­du. Cho­dzi o dal­sze życie bez codzien­ne­go dotych­czas lęku, że przyj­dą nas zabić z powo­du naszej wia­ry”, powie­dział 30 let­ni Aman Liza.

Chrze­ści­jań­stwo jest obec­ne w Ira­ku już od pierw­sze­go wie­ku, kie­dy pierw­si Asy­ryj­czy­cy i Chal­dej­czy­cy zosta­li nawró­ce­ni na chrze­ści­jań­stwo przez przy­by­łych z Edes­sy misjo­na­rzy. Nie jest rów­nież praw­da, że w cza­sach Sada­ma Huse­ina sytu­acja chrze­ści­jan w Ira­ku była tak bar­dzo idyl­licz­na. Ist­nia­ła wol­ność wyzna­nia, ale nie ist­nia­ła wol­ność reli­gij­na i było zabro­nio­ne muzuł­ma­no­wi nawró­cić się na chrze­ści­jań­stwo, gdy tym­cza­sem popie­ra­no kam­pa­nię nawró­ce­nia chrze­ści­jan na islam.

Naj­gor­szym dniem dla chrze­ści­jan był 1 sier­pień bie­żą­ce­go roku, kie­dy to w pię­ciu kościo­łach Mosu­lu i Bag­da­du wybu­chło rów­no­cze­śnie wie­le samo­cho­dów-puła­pek. 15 osób zgi­nę­ło, wie­le zosta­ło ran­nych. Od tego cza­su pra­wie codzien­nie docho­dzi do ata­ko­wa­nia chrze­ści­jan przez muzuł­mań­skich eks­tre­mi­stów w Ira­ku, co jesz­cze bar­dziej przy­spie­sza zapla­no­wa­ny przez nich pro­ces wypar­cia wszel­kiej obec­no­ści chrze­ści­jań­stwa z Bli­skie­go Wscho­du.