Człowiek, wolność, demokracja — konferencja o nauczaniu Jana Pawła II

Kolej­ne mie­sią­ce, jakie mija­ją od śmier­ci Jana Paw­ła II, coraz bar­dziej uświa­da­mia­ją nam praw­dę o tym, kim był dla nas Wiel­ki Papież, jaką rolę ode­grał Jego pon­ty­fi­kat zarów­no w codzien­nym życiu milio­nów zwy­kłych ludzi, jak i w dzie­jach współ­cze­snych spo­łe­czeństw, państw i całej mię­dzy­na­ro­do­wej wspól­no­ty.

Kon­sta­tu­jąc to, raz po raz zada­je­my sobie jed­nak pyta­nie, co z papie­skie­go prze­sła­nia pozo­sta­ło w nas i mię­dzy nami? Pyta­nie to powra­ca tak­że w odnie­sie­niu do spo­łecz­ne­go i poli­tycz­ne­go wymia­ru nasze­go życia. Wszy­scy bowiem pod­kre­śla­my, że bez Jana Paw­ła II nie moż­na wyobra­zić sobie ani wol­nej i demo­kra­tycz­nej Pol­ski, ani cudu roku 1989, ani posze­rze­nia Unii Euro­pej­skiej, ani powszech­ne­go dziś na całym nie­mal glo­bie woła­nia o posza­no­wa­nie praw czło­wie­ka.

Z dru­giej jed­nak stro­ny, obser­wu­jąc prak­ty­kę życia publicz­ne­go Pol­ski, Euro­py i świa­ta, trud­no oprzeć się wra­że­niu, że papie­ski głos i papie­ska posta­wa, przez wie­lu trak­to­wa­na jest jedy­nie jako coraz bar­dziej histo­rycz­ne, wznio­słe mora­li­zo­wa­nie.

Inte­lek­tu­al­nym obo­wiąz­kiem wyda­je się być dziś reflek­sja nad tym, co z naucza­nia spo­łecz­ne­go Jana Paw­ła II zna­la­zło trwa­łe odbi­cie w poli­ty­ce pol­skiej i euro­pej­skiej, co uznać moż­na za postu­la­ty zwią­za­ne jedy­nie z cza­sem, w któ­rym były for­mu­ło­wa­ne, co wresz­cie pozo­sta­je wciąż aktu­al­nym wyzwa­niem i zobo­wią­za­niem.

Nakre­ślo­ną tema­ty­kę podej­mu­je kon­fe­ren­cja nauko­wa “Czło­wiek, wol­ność, demo­kra­cja — Myśl spo­łecz­na Jana Paw­ła II w aktu­al­nej rze­czy­wi­sto­ści poli­tycz­nej orga­ni­zo­wa­na w dniach” 24.04.2006 — 26.04.2006 w War­sza­wie przez Uni­wer­sy­tet Kar­dy­na­ła Ste­fa­na Wyszyń­skie­go oraz przed­sta­wi­ciel­stwo Fun­da­cji Kon­ra­da Ade­nau­era w Pol­sce.