Ekskomunika, dialog i sensacje

W Pol­sce minio­ny tydzień stał pod zna­kiem skan­da­lu korup­cyj­ne­go zwią­za­ne­go z afe­rą taśmo­wą, ale tak­że i w życiu kościel­nym nie zabra­kło sen­sa­cyj­nych infor­ma­cji. Naj­bar­dziej medial­nym wyda­rze­niem była eks­ko­mu­ni­ka arcy­bi­sku­pa skan­da­li­sty, Emma­nu­ela Milin­go, któ­ry przed laty zwią­zał się z sek­tą wie­leb­ne­go Moona, po roz­mo­wie z Janem Paw­łem II powró­cił na łono Kościo­ła, a w tym roku zato­czył koło i zna­lazł się znów w ramio­nach kore­ań­skiej mał­żon­ki Marii Sung. Milin­go bez zgo­dy papie­ża wyświę­cił czte­rech bisku­pów, po tym jak Waty­kan nie uznał ich sakry udzie­lo­nej przez “lata­ją­cych” bisku­pów sta­ro­ka­to­lic­kich.

Po ogło­szo­nej eks­ko­mu­ni­ce hie­rar­cha stwier­dził, że nie przej­mu­je się decy­zją Waty­ka­nu, a doku­ment, któ­ry otrzy­mał z Rzy­mu ode­słał z wyra­za­mi synow­skiej miło­ści do Bene­dyk­ta XVI. Mimo eks­ko­mu­ni­ki abp Milin­go nie zamie­rza rezy­gno­wać ze swo­je­go popar­cia dla ruchu żona­tych księ­ży. Naj­wy­raź­niej nie­któ­rym przed­sta­wi­cie­lom tego śro­do­wi­ska bar­dziej zale­ży na spek­ta­ku­lar­nej rekla­mie niż na spo­koj­nej i rze­czo­wej dys­ku­sji z Kościo­łem hie­rar­chicz­nym, od któ­re­go prze­cież naj­wię­cej zale­ży.

W świe­cie islam­skim wciąż trwa­ły anty­pa­pie­skie demon­stra­cje i ape­le do Bene­dyk­ta, aby nie tyl­ko prze­pro­sił, ale i nawró­cił się na islam. Na począt­ku tygo­dnia papież spo­tkał się z islam­ski­mi amba­sa­do­ra­mi akre­dy­to­wa­ny­mi przy Sto­li­cy Apo­stol­skiej. Spo­tka­nie prze­bie­gło w przy­ja­znej atmos­fe­rze — Bene­dykt jesz­cze raz zapew­nił o swo­im sza­cun­ku dla isla­mu oraz pro­sił chrze­ści­jan i muzuł­ma­nów o poko­jo­wą koeg­zy­sten­cję.

Wyjąt­ko­wo dobra wia­do­mość przy­szła z Tur­cji, gdzie doszło do lega­li­za­cji pierw­sze­go Kościo­ła pro­te­stanc­kie­go. Nie zmie­nia to jed­nak fak­tu, że turec­kie wła­dze wciąż utrud­nia­ją swo­bo­dy reli­gij­ne Cer­kwi pra­wo­sław­nej.

W pol­skim Koście­le rzym­sko­ka­to­lic­kim nastą­pi­ła kolej­na odsło­na dys­ku­sji lustra­cyj­nej po tym, jak ks. Isa­ko­wicz-Zale­ski ujaw­nił, że przy pro­ce­sie beaty­fi­ka­cyj­nym Jana Paw­ła II pra­cu­je kra­kow­ski duchow­ny, były współ­pra­cow­nik komu­ni­stycz­nych służb bez­pie­czeń­stwa. Echa lustra­cyj­nych spo­rów zna­la­zły się rów­nież w dzia­le publi­cy­stycz­nym EAI Ekumenizm.pl.

Na niwie eku­me­nicz­nej doszło do nie­zwy­kle waż­ne­go wyda­rze­nia. W Bel­gra­dzie spo­tka­ła się po sze­ściu latach prze­rwy mię­dzy­na­ro­do­wa komi­sja ds. dia­lo­gu rzym­sko­ka­to­lic­ko-pra­wo­sław­ne­go. Obra­dy prze­bie­ga­ły owoc­nie, jed­nak na sku­tek wewnątrz­pra­wo­sław­nych kon­flik­tów pod koniec kon­fe­ren­cji doszło do eku­me­nicz­ne­go zgrzy­tu. Kar­dy­nał Wal­ter Kasper, odpo­wie­dzial­ny w Kurii Rzym­skiej za rela­cje eku­me­nicz­ne, wyra­ził nadzie­ję, że dal­sze roz­mo­wy będą bez prze­szkód kon­ty­nu­owa­ne.

Spo­ro dzia­ło się rów­nież u naszych zachod­nich sąsia­dów. W Ful­dzie obra­do­wał rzym­sko­ka­to­lic­ki epi­sko­pat, któ­ry zde­cy­do­wa­nie sta­nął w obro­nie Bene­dyk­ta XVI, wzy­wa­jąc islam do szcze­re­goi dia­lo­gu, a muzuł­ma­nów miesz­ka­ją­cych w Niem­czech do chę­ci inte­gra­cji z resz­tą spo­łe­czeń­stwa. Hie­rar­cho­wie wybra­li człon­ków komi­sji i pod­ko­mi­sji epi­sko­pa­tu oraz zaję­li się indul­to­wy­mi msza­mi try­denc­ki­mi, któ­re, jak się oka­za­ło, nie cie­szą się więk­szym zain­te­re­so­wa­niem wier­nych.

25.09.2006 — 1.10.2006