II Niezależne Naukowe Spotkanie Młodych w Rzeszowie

W dniach 29–30 sierp­nia br. odby­ło się II Nie­za­leż­ne Nauko­we Spo­tka­nie Mło­dych w Rze­szo­wie. Zda­niem głów­ne­go orga­ni­za­to­ra NNSM, Paw­ła Czo­ka­pu Pomian­ka (stu­den­ta teo­lo­gii na Kato­lic­kim Uni­wer­sy­te­cie Lubel­skim — KUL), uza­sad­nie­niem zor­ga­ni­zo­wa­nia nie­za­leż­ne­go spo­tka­nia mło­dzie­ży kato­lic­kiej jest „brak wol­no­ści sło­wa w zepsu­tym świe­cie, pro­mo­wa­nym przez media, jak i w Koście­le”. Pod­czas NNSM pre­le­gen­ta­mi oraz mode­ra­to­ra­mi dys­ku­sji są wykła­dow­cy z róż­nych uczel­ni w Pol­sce, a tak­że mło­dzież stu­diu­ją­ca, któ­rej przed­sta­wi­cie­le chcą wyra­zić swo­je zda­nie na temat sytu­acji w Koście­le oraz w świe­cie. II NNSM doty­czy­ło war­to­ści w życiu mło­dzie­ży.

Spo­tka­nie w Rze­szo­wie trwa­ło dwa dni. Pierw­sze­go dnia ogól­nym omó­wie­niem głów­ne­go tema­tu zaję­ła się stu­dent­ka socjo­lo­gii, Anna Wiśniew­ska, któ­ra w swym refe­ra­cie zauwa­ży­ła, że tym, co utrud­nia ana­li­zę funk­cjo­no­wa­nia war­to­ści we współ­cze­snej rze­czy­wi­sto­ści jest wie­lo­znacz­ność sło­wa „war­tość”. Ta wie­lo­znacz­ność umoż­li­wia ela­stycz­ne trak­to­wa­nie war­to­ści, któ­rych wyznacz­ni­kiem są potrze­by byto­we ludzi. Toteż mło­dzież zasad­ni­czo za naj­wyż­szą war­tość uwa­ża dzi­siaj dobrą zaba­wę, życie towa­rzy­skie lub zapew­nie­nie sobie w przy­szło­ści dobro­by­tu mate­rial­ne­go. War­to­ści o cha­rak­te­rze reli­gij­nym i ducho­wym cenio­ne są naj­czę­ściej przez oso­by w pode­szłym wie­ku. Według sta­ty­styk poda­nych przez pre­le­gent­kę ist­nie­ją trzy źró­dła war­to­ści współ­cze­snej mło­dzie­ży pol­skiej: reli­gia, muzy­ka i media.

36% pyta­nych za naj­wyż­szą war­tość uzna­ło wol­ność. Ponad­to bada­nia z 2000 roku ujaw­ni­ły, iż za auto­ry­tet w spra­wach moral­no­ści 31% mło­dych oby­wa­te­li RP wska­zy­wa­ło Kościół. 71% wszyst­kich respon­den­tów uwa­ża­ło słu­cha­nie muzy­ki za ulu­bio­ne zaję­cie. Dane, zebra­ne przez ośro­dek CBOS z 2003 roku pozwo­li­ły stwier­dzić, że 75% mło­dych Pola­ków na naj­wyż­szym miej­scu w hie­rar­chii war­to­ści sta­wia rodzi­nę, zaś zna­cze­nie takich war­to­ści, jak Bóg/Opatrzność i, para­dok­sal­nie, życz­li­wość mię­dzy­ludz­ka tra­ci na zna­cze­niu. Refe­rat Anny Wiśniew­siej, poprze­dził dys­ku­sję pane­lo­wą, któ­rej uczest­ni­cy wygło­si­li krót­kie expo­se o war­to­ściach pro­mo­wa­nych przez sztu­kę (Anna Kędzier­ska), media/film (Iza­be­la Kowal­ska) oraz muzy­kę (mgr Paweł Chmie­lo­wiec). Pro­ble­mem naj­czę­ściej poru­sza­nym pod­czas pane­lu było doce­nie­nie efek­ciar­stwa nad war­to­ścia­mi este­tycz­ny­mi i moral­ny­mi, choć dys­ku­tan­ci wie­lo­krot­nie pod­kre­śla­li, że dopusz­czal­ne jest pod­kre­śle­nie tych ostat­nich nawet za cenę naru­sze­nia este­ty­ki, czy tak zwa­ne­go dobre­go sma­ku.

Dru­gie­go dnia uczest­ni­cy NNSM wzię­li udział w dys­ku­sji poprze­dzo­nej trze­ma wystą­pie­nia­mi. Pierw­sze, przy­go­to­wa­ne przez stu­dent­kę, Annę Kisz­kę, było przed­sta­wie­niem bio­gra­fii i twór­czo­ści wybra­nych arty­stów i filo­zo­fów, któ­rych poglą­dy i twór­czość zysku­ją uzna­nie w oczach mło­de­go poko­le­nia. Wśród omó­wio­nych posta­ci zna­la­zły się mię­dzy inny­mi nazwi­ska: S. Kier­ke­ga­ar­da, A. Toulo­use-Lau­tre­ca, a tak­że pol­skich poetów: A. Bur­sy oraz R. Wojacz­ka. Cie­ka­wym wystą­pie­niem oka­zał się refe­rat mgr. Kry­stia­na Rachwa­ła, asy­sten­ta w Kate­drze Teo­lo­gii Dogma­tycz­nej, któ­ry wśród wie­lu war­to­ści poten­cjal­nie wyzna­wa­nych przez ludzi pod­kre­ślił wol­ność, uka­zu­jąc ją jako pewien wyznacz­nik czło­wie­czeń­stwa. Wol­ność jest bowiem tym, co spra­wia, że reali­zu­je­my się jako indy­wi­du­al­ne oso­by. „Jej ist­nie­nie spra­wia, że czło­wiek nie jest zde­ter­mi­no­wa­ny, a może zawsze wyge­ne­ro­wać coś nowe­go” – stwier­dził pra­cow­nik z KUL‑u. Omó­wio­ne też zosta­ło funk­cjo­no­wa­nie poję­cia war­to­ści u M. Lutra, F. Nie­tsche­go oraz L. Szes­to­wa.

Na zakoń­cze­nie II Nie­za­leż­ne­go Nauko­we­go Spo­tka­nia Mło­dych Paweł Czo­ka­pu Pomia­nek naszki­co­wał spek­trum war­to­ści gło­szo­nych Kościół Rzym­sko­ka­to­lic­ki. Powo­łu­jąc się na adhor­ta­cję Jana Paw­ła II, wska­zał tu na: sza­cu­nek dla oso­by ludz­kiej, nadzie­ję, radość oraz życie w miło­ści (uka­zu­ją­cej miłość Stwór­cy), życie w rodzi­nie jako goto­wej na przy­ję­cie nowych istot. Wszy­scy uczest­ni­cy spo­tka­nia mie­li następ­nie oka­zję wypo­wie­dzieć się na temat fak­tycz­ne­go funk­cjo­no­wa­nia wymie­nio­nych war­to­ści we wspól­no­cie rzym­sko­ka­to­lic­kiej oraz zapre­zen­to­wa­nia oso­bi­stych reflek­sji na ich temat.