Kłopoty z “zaangażowanymi” duchownymi

Orto­dok­syj­ni Żydzi — zwo­len­ni­cy skraj­nych poglą­dów rabi­na Dov Lio­ra, któ­ry wczo­raj został aresz­to­wa­ny przez wła­dze Izra­ela z powo­dy odmo­wy sta­wie­nia się na prze­słu­cha­nie w spra­wie auto­ry­za­cji swo­im auto­ry­te­tem książ­ki uspra­wie­dli­wia­ją­cej zabi­ja­nie nie-Żydów — pró­bo­wa­li dzi­siaj zablo­ko­wać w pro­te­ście wjazd do Jero­zo­li­my.

Oko­ło 200 osób zebra­ło się rów­nież przez Sądem Naj­wyż­szym w Jero­zo­li­mie by demon­stro­wać prze­ciw aresz­to­wa­niu popu­lar­ne­go rabi­na. Trzej rabi­ni potwier­dzi­li w książ­ce, że hala­cha uspra­wie­dli­wia­ją­ca zabi­cie nie-Żyda jest nadal aktu­al­na. Dla władz świec­kich Izra­ela takie sło­wa uspra­wie­dli­wia­ją i wspie­ra­ją akty prze­mo­cy jakich dopusz­cza­ją się nie­któ­rzy rady­kal­ni zwo­len­ni­cy pra­we­go skrzy­dła. Aresz­to­wa­ny rabin, któ­ry nie chciał sta­wić się na prze­słu­cha­nie uwa­ża, że Tora jest ponad pra­wem świec­kim a on jako rabin nie może zaak­cep­to­wać śledz­twa w spra­wie publi­ka­cji książ­ki odno­szą­cej się do Tory. O tym ile jego poglą­dy mogą wyrzą­dzić szko­dy wszyst­kim reli­gij­nym Żydom i pań­stwu Izra­el rabin raczej nie myśli. I w tym jego bra­ku myśle­nia jest podob­ny do księ­dza Tade­usza Rydzy­ka — dyrek­to­ra wpły­wo­we­go radia i dla wie­lu ludzi w Pol­sce auto­ry­te­tu porów­ny­wal­ne­go z auto­ry­te­tem rabi­na Lio­ra w Izra­elu.

Oczy­wi­ście fakt, iż ksiądz Tade­usz wygła­sza w Bruk­se­li opi­nie, iż tota­li­ta­ry­zmem jest nie­przy­zna­nie jego fun­da­cji dota­cji pań­stwo­wych na wier­ce­nia geo­ter­mal­ne i że pro­ble­my Pol­ski (w tym brak przy­zna­nia dota­cji na wier­ce­nia geo­ter­mal­ne) spo­wo­do­wa­ne są tym, iż od 1939 roku Pol­ską nie rzą­dzą Pola­cy są nie­wąt­pli­wie wypo­wie­dzią nie­po­rów­ny­wal­nie bar­dziej bła­hą niż twier­dze­nie iż Bóg dopusz­cza zabi­ja­nie osób nie wyzna­ją­cych tej samej reli­gii. Ale szko­dy wyrzą­dza­ne postrze­ga­niu obu reli­gii poprzez poglą­dy ich przed­sta­wi­cie­li mogą mieć podob­ne skut­ki mimo, iż w pierw­szym wypad­ku rabin pochwa­la prze­moc i prze­stęp­stwa a w dru­gim ksiądz Rydzyk “uczer­nia” rze­czy­wi­stość. Ksiądz Rydzyk mimo, iż prze­ma­wia we wła­snym imie­niu ma zbyt duży wpływ na cał­kiem spo­rą licz­bę wier­nych Kościo­ła kato­lic­kie­go, by moż­na było potrak­to­wać jego wypo­wie­dzi jako nie­an­ga­żu­ją­ce pol­skie­go Kościo­ła. Czy zaś war­to sta­wiać inte­re­sy geo­ter­mal­ne oraz poli­tycz­ne sym­pa­tie i anty­pa­tie jed­ne­go z księ­ży na rów­ni z mate­rią od któ­rej zale­ży zba­wie­nie wier­nych (a któ­re to mate­rie są w Radiu Mary­ja trak­to­wa­ne po rów­ni) powin­na rów­nież zadać sobie pyta­nie Sto­li­ca Apo­stol­ska, bo dopo­kąd dyrek­tor Radia Mary­ja gło­sił swo­je pry­wat­ne poglą­dy tyl­ko na forum kra­ju mogło to być pro­ble­mem tyl­ko Kościo­ła kra­jo­we­go. Ale występ w Bruk­se­li umię­dzy­na­ro­do­wił poglą­dy księ­dza Tade­usza i jakaś reak­cja ze stro­ny zwierzch­ni­ków ojca Tade­usza była­by nie od rze­czy.