Krzyż to reklama

Krzyż to rekla­ma. Przy­naj­mniej tak inter­pre­to­wa­ne są prze­pi­sy, doty­czą­ce pla­no­wa­nia prze­strzen­ne­go w Wiel­kiej Bry­ta­nii. Prze­ko­na­ła się o tym wspól­no­ta meto­dy­stycz­na w Dudley Wood. Poprzed­ni kościół meto­dy­stów został roze­bra­ny, ponie­waż wła­dze chcia­ły zbu­do­wać dro­gi do nowych osie­dli.

Gdy po okre­sie tułacz­ki para­fia zdo­by­ła nową loka­li­za­cję i posta­no­wi­ła posta­wić krzyż, rada w Dudley orze­kła, że ogól­no­kra­jo­we pra­wo zago­spo­da­ro­wa­nia prze­strzen­ne­go kla­sy­fi­ku­je krzyż wznie­sio­ny na grun­cie jako rekla­mę, na któ­rą nale­ży uzy­skać zezwo­le­nie kosz­tu­ją­ce 75 fun­tów.

Zda­niem pasto­ra meto­dy­stów w Dudley takie prze­pi­sy są zupeł­nie nie­po­waż­ne, gdyż jego para­fia zaj­mu­je się gło­sze­niem Sło­wa Boże­go. Nato­miast rzecz­nik rady miej­skiej upie­ra się, że jej dzia­ła­nia wypły­wa­ją jedy­nie z usta­wy, doty­czą­cej miej­skich i kra­jo­wych pla­nów zago­spo­da­ro­wa­nia uchwa­lo­nej w 1990 roku.

To nie pierw­szy przy­kład nie­chę­ci władz lokal­nych wobec krzy­ży. W czerw­cu ubie­głe­go roku rada miej­ska w Tor­bay w Devon zosta­ła oskar­żo­na o przed­kła­da­nie poli­tycz­nej popraw­no­ści nad ludzi, kie­dy naka­za­ła usu­nąć krzyż z kapli­cy kre­ma­to­rium pod pozo­rem, że może to ura­żać uczest­ni­czą­cych w cere­mo­nii oso­by innej wia­ry.

:: mar­ke­ting reli­gij­ny