Lepiej płacić niż się modlić

W Sta­nach Zjed­no­czo­nych furo­rę robi “kościel­ny” spo­sób na mniej­sze podat­ki. Prze­zna­cza­jąc sys­te­ma­tycz­nie­część podat­ków na cele cha­ry­ta­tyw­ne, obni­ża się znacz­nie poziom swo­ich zobo­wia­zań podat­ko­wych. W 2001 r. postą­pi­ło tak pra­wie 40 milio­nów Ame­ry­ka­nów. Jed­nak­że, cho­ciaż wrazz obni­że­niem podat­ków zwięk­szy­ły się daro­wi­zny na Kościół, uczest­nic­two w życiu Kościo­łów ule­gło zmniej­sze­niu.

W arty­ku­le dla Naro­do­wej Agen­cji Badań Eko­no­micz­nych, finan­si­sta Jona­than Gru­ber z Tech­no­lo­gicz­ne­go Insty­tu­tu Mas­sa­chu­setts napi­sał, że Ame­ry­ka­nie uwa­ża­ją daro­wi­zny za śro­dek zastęp­czy — jeśli się nie modlisz, to płać.

Jona­than ana­li­zo­wał bada­nia rzą­do­we na temat daro­wizn i reli­gij­nych zacho­wań przez ponad trzy­dzie­ści lat. Dane wska­zu­ją na fakt, że na każ­dy 1% zwięk­sze­nia daro­wizn, pobu­dzo­nych przez sub­sy­dium podat­ków, uczest­nic­two w kościel­nych kul­tach zmniej­sza­ło się o 1,1%.

Co praw­da reli­gij­ni lide­rzy oświad­cza­ją, że naj­więk­sze daro­wi­zny pocho­dzą od osób, któ­re uczęsz­cza­ją do kościo­ła regu­lar­nie, to jed­nak Jona­than stwier­dza, że zmia­na w pła­ce­niu podat­ków doty­czy zwłasz­cza tych, któ­rzy nie mają zwy­cza­ju cho­dze­nia do kościo­ła.