Na Synodzie o obawach przed islamem

Klu­czo­wym tema­tem na trwa­ją­cym Syno­dzie Bisku­pów dla Bli­skie­go Wscho­du sta­ła się potrze­ba lep­sze­go dia­lo­gu mię­dzy­re­li­gij­ne­go oraz więk­sze­go zro­zu­mie­nia mię­dzy chrze­ści­ja­na­mi a muzuł­ma­na­mi.

Uczest­ni­cy dys­ku­sji wska­zy­wa­li na oba­wy w związ­ku ze wzro­stem eks­tre­mi­stycz­nych form “poli­tycz­ne­go isla­mu” na Bli­skim Wscho­dzie. Zgo­dzo­no się, że eks­tre­mi­ści to mniej­szość w spo­łecz­no­ściach islam­skich cho­ciaż — jak powie­dział ojciec Ray­mond Mous­sal­li z Kościo­ła chal­dej­skie­go w Amma­nie — sata­ni­stycz­nym pla­nem fun­da­men­ta­li­stycz­nych eks­tre­mi­stycz­nych grup jest nie tyl­ko pozby­cie się chrze­ści­jan z Ira­ku ale całe­go Bli­skie­go Wscho­du.

Klu­czo­wa dla dia­lo­gu i współ­pra­cy jest umiar­ko­wa­na więk­szość. Jed­nak nawet umiar­ko­wa­na więk­szość — zda­niem pro­fe­so­ra histo­rii Mar­co Impa­gliaz­zo z uni­wer­sy­te­tu w Peru­gii, któ­ry miał wykład o arab­skiej kul­tu­rze — musi zapo­cząt­ko­wać posza­no­wa­nie praw chrze­ści­jan i innych mniej­szo­ści reli­gij­nych. Co wię­cej muzuł­ma­nie powin­ni oka­zać w bar­dziej kon­kret­ny spo­sób “spo­łecz­ną i kul­tu­ro­wą zgo­dę wyra­ża­ją­cą wolę życia wszyst­kich razem”. Dodat­ko­wo pro­fe­sor stwier­dził, że bez chrze­ści­jan nie będzie wspar­cia ele­men­tów umiar­ko­wa­nych w isla­mie. Dla­te­go jedy­ną dro­gą — jak wyra­ził to wcze­śniej patriar­cha z Kościo­ła Kop­tyj­skie­go z Alek­san­dri Anto­niusz Nagu­ib — jest współ­pra­ca zwierzch­ni­ków reli­gij­nych z muzuł­ma­na­mi dobrej woli. Chrze­ści­ja­nie i muzuł­ma­nie muszą poznać jed­ni dru­gich — tyl­ko tak moż­na poko­nać uprze­dze­nia naro­słe w cza­sie histo­rii peł­nej kon­flik­tów i kon­tro­wer­sji.