Niewolnicy pastora

Pastor nowej wspól­no­ty ewan­ge­li­kal­nej zatrud­nił przy budo­wie kościo­ła nie­le­gal­nych imi­gran­tów, pła­cąc im mniej niż pół­to­ra fun­ta za godzi­nę. Robot­ni­cy pra­co­wa­li po kil­ka­na­ście godzin dzien­nie przez cały tydzień — rów­nież w nie­dzie­lę.

Pie­ter van Rooy­en, czter­dzie­sto­let­ni zało­ży­ciel Kościo­ła Życia w Douglas na Isle of Man, wykształ­co­ny (z dyplo­mem MBA), ojciec dwoj­ga dzie­ci posta­no­wił mak­sy­mal­nie obni­żyć kosz­ty budo­wy kościo­ła. Przy pomo­cy Jaco­bu­sa Vis­se­ra, oby­wa­te­la RPA i — jak się póź­niej oka­za­ło — nie­le­gal­ne­go imi­gran­ta, zna­lazł pra­cow­ni­ków, któ­rzy pra­co­wa­li bez wytchnie­nia za nie­wiel­kie (1.36 fun­ta za godzi­nę!) pie­nią­dze.

Nie wol­no im było nigdzie odcho­dzić, trak­to­wa­ni byli jak nie­wol­ni­cy. Nędz­nie odzia­ni pra­cow­ni­cy wzbu­dzi­li podej­rze­nia oko­licz­nych miesz­kań­ców, któ­rzy zawia­do­mi­li policję.Sąd ska­zał pasto­ra na pół roku pozba­wie­nia wol­no­ści w zawie­sze­niu na dwa lata oraz na grzyw­nę w wyso­ko­ści 1500 fun­tów. Nie wia­do­mo jakie bedą losy Kościo­ła Życia. Praw­do­po­dob­nie po wpad­ce cha­ry­zma­tycz­ne­go pasto­ra, ta liczą­ca nie­mal 800 człon­ków kon­gra­ga­cja roz­pad­nie się, zwłasz­cza, że jej człon­ko­wie nie podej­rze­wa­li do cze­go zdol­ny jest Van Rooy­en.