Od Unii Lubelskiej do Europejskiej

- Od Unii Lubel­skiej do Unii Euro­pej­skiej — tak okre­ślił Jan Paweł II zna­cze­nie posze­rze­nia UE w cza­sie spo­tka­nia z Pola­ka­mi w Waty­ka­nie. Infor­mu­je o tym por­tal inter­ne­to­wy gazeta.pl.

- Pol­ska i inne kra­je byłe­go blo­ku Wschod­nie­go wkra­cza­jąc do Unii mają do speł­nie­nia waż­ną misję na Sta­rym Kon­ty­nen­cie — powie­dział Papież.

- Nie będzie jed­no­ści Euro­py, dopó­ki nie będzie ona wspól­no­tą ducha — pod­kre­ślił Jan Paweł II i prze­strzegł przed zagro­że­nia­mi, “jakie w życiu poszcze­gól­nych osób i całe­go spo­łe­czeń­stwa mogą poja­wić się wraz z wol­no­ścią pozba­wio­ną norm moral­nych”. Patron­ką zjed­no­czo­nej Euro­py Papież nazwał św. Jadwi­gę Kró­lo­wą, któ­rą kano­ni­zo­wał pod­czas piel­grzym­ki do Pol­ski w 1999 r.

Papież pod­kre­ślił tak­że, że rozu­mie wąt­pli­wo­ści prze­ciw­ni­ków inte­gra­cji Pol­ski z UE. — Wiem, że wie­lu jest prze­ciw­ni­ków inte­gra­cji. Doce­niam ich tro­skę o zacho­wa­nie kul­tu­ral­nej i reli­gij­nej toż­sa­mo­ści nasze­go Naro­du. Podzie­lam ich nie­po­ko­je zwią­za­ne z gospo­dar­czym ukła­dem sił, w któ­rym Pol­ska — po latach rabun­ko­wej gospo­dar­ki minio­ne­go sys­te­mu — jawi się jako kraj o dużych moż­li­wo­ściach, ale też o nie­wiel­kich środ­kach - pod­kre­ślił Jan Paweł II i dodał: Muszę jed­nak pod­kre­ślić raz jesz­cze, że Pol­ska zawsze sta­no­wi­ła waż­ną część Euro­py i dziś nie może wyłą­czać się z tej wspól­no­ty, z tej wspól­no­ty, któ­ra wpraw­dzie na róż­nych płasz­czy­znach prze­ży­wa kry­zy­sy, ale któ­ra sta­no­wi jed­ną rodzi­nę naro­dów, opar­tą na wspól­nej chrze­ści­jań­skiej tra­dy­cji. Wej­ście w struk­tu­ry Unii Euro­pej­skiej, na rów­nych pra­wach z inny­mi pań­stwa­mi, jest dla nasze­go Naro­du i brat­nich Naro­dów sło­wiań­skich wyra­zem jakiejś dzie­jo­wej spra­wie­dli­wo­ści, a z dru­giej stro­ny może sta­no­wić ubo­ga­ce­nie Euro­py — mówił Jan Paweł II.