Opowieści Papieskie i debata Pamięć-Tożsamość-Historia

OPOWIEŚCI PAPIESKIE

Wido­wi­sko muzycz­no-pla­stycz­ne opar­te na tek­stach poetyc­kich Karo­la Woj­ty­³y.

“Opo­wie­ści papie­skie” — to histo­ria poszu­ki­wa­nia śla­dów Wszech­moc­ne­go na zie­mi. Trzech wędrow­ców — anio­łów (?) kro­czy śla­da­mi wyzna­czo­ny­mi przez Poetę. Wraz z nimi spo­ty­ka­my roz­ter­ki Hio­ba, pozna­je­my duszę sło­wiań­ską, miłość dwoj­ga ludzi — aby wresz­cie móc razem zaśpie­wać: “Tyś dał, Tyś wziął, Two­ja jest wola i Two­ja jest moc”. Całość opo­wie­dzia­na jest przez 30 oso­bo­wy śpie­wa­ją­cy zespół akto­rów, któ­rzy wzbo­ga­ca­ją pio­sen­ki barw­ny­mi obra­za­mi.

Wybór tek­stów i reży­se­ria cało­ści: Mariusz Lach sdb
Przy­go­to­wa­nie wokal­ne zespo­łu i soli­stów: Kin­ga Bogacz
Muzy­ka: róż­ni kom­po­zy­to­rzy z całej Pol­ski.

Badow­ski Sła­wo­mir (Łódź)

Cze­ka­ła Łukasz (Kut­no)

Fre­icher Jan (War­sza­wa)

Kuczek Sła­wo­mir

Kuli­ber­da Maciej (Pabia­ni­ce)

Mań­kow­ski Jakub (Gdy­nia)

Rie­ge Mar­cin (War­sza­wa)

Samul­nik Tomasz (Lublin)

Sta­ni­szew­ski Tobiasz (Chełm­no)

Sce­no­gra­fia, cho­re­ogra­fia: zespół „Teatru ITP”
Pre­mie­ra: paź­dzier­nik 2007 Lublin pod patro­na­tem hono­ro­wym

Metro­po­li­ta Lubel­ski — Arcy­bi­skup Józef Życiń­ski
Rek­tor KUL — ks. Sta­ni­sław Wilk SDB

TEATR ITP.

Gru­pa powsta­ła na wio­snę 2001 roku. Wte­dy to stu­den­ci polo­ni­sty­ki KUL, pro­wa­dze­ni przez kole­gę ze stu­diów — ks. Mariu­sza Lacha, zapro­si­li kil­ku zna­jo­mych i wysta­wi­li wspól­nie „Per­łę”: para­fra­zę biblij­nej przy­po­wie­ści o kup­cu, poszu­ku­ją­cym pięk­nych pereł. Rzecz mia­ła miej­sce w cza­sie festi­wa­lu kul­tu­ry stu­denc­kiej „Kul­tu­ra­lia 2001”, a dobre przy­ję­cie zgo­to­wa­ne przez publicz­ność zachę­ci­ło Teatr do dal­szej pra­cy.

Zespół (w więk­szym już skła­dzie) zebrał się we wrze­śniu 2001 na warsz­ta­tach teatral­nych w Zduń­skiej Woli i przy­go­to­wał swój pierw­szy autor­ski musi­cal „Toast” na pod­sta­wie „Listów sta­re­go dia­bła do mło­de­go” C. S. Lewi­sa. Wte­dy powsta­ła nazwa ITP — Ini­cja­ty­wa Teatral­na Polo­ni­stów, bo choć w skład teatru wcho­dzi­li już stu­den­ci róż­nych kie­run­ków i lubel­skich uczel­ni, począt­ko­wa ini­cja­ty­wa nale­ża­ła prze­cież do polo­ni­stów.

ITP pra­gnie poprzez for­my zwią­za­ne z teatrem mówią dru­gie­mu czło­wie­ko­wi (zwłasz­cza mło­de­mu) o spra­wach waż­nych. Wśród podej­mo­wa­nych tema­tów nie­ustan­nie prze­wi­ja­ją się moty­wy zwią­za­ne z wybo­ra­mi, cią­gła czuj­ność i otwar­cie na dzia­ła­nie Boga w codzien­nym życiu. Inspi­ra­cją sta­ją się czę­sto arcy­dzie­ła lite­ra­tu­ry świa­to­wej, odkry­wa­ne na nowo i adap­to­wa­ne w ory­gi­nal­ny spo­sób. W spek­ta­klach poprzez śpiew i taniec, ciszę i sło­wo, bawiąc i roz­śmie­sza­jąc publicz­ność ITP poru­sza bar­dzo poważ­ne tre­ści.

Wśród uczest­ni­ków gru­py są stu­den­ci oraz absol­wen­ci, któ­rzy po skoń­czo­nych stu­diach pra­gną w dal­szym cią­gu trwać w gru­pie. Choć ini­cja­ty­wa zawią­za­ła się wśród stu­den­tów polo­ni­sty­ki, to do ITP nale­żą tak­że uczą­cy się na innych kie­run­kach (peda­go­gi­ka, psy­cho­lo­gia, pra­wo, filo­zo­fia, i wie­le innych…). Jedy­nym warun­kiem nale­że­nia do gru­py jest sys­te­ma­tycz­na pra­ca, otwar­cie się na zaję­cia pro­po­no­wa­ne na pró­bach oraz wspól­na odpo­wie­dzial­ność za całe dzie­ło.

.: WIĘCEJ O FESTIWALU :.