Papież w Auschwitz i Birkenau — szansa Niemców

Nie Bło­nia, nie plac Pił­sud­skie­go, ani też Jasna Góra sta­nę­ły w cen­trum tej piel­grzym­ki, lecz odwie­dzi­ny obo­zu śmier­ci. Wizy­ta w Auschwitz była naj­bar­dziej zło­żo­na pod wzglę­dem sym­bo­li­ki i teo­lo­gicz­no-filo­zo­ficz­nej wymo­wy. Była też naj­bar­dziej asce­tycz­na. Rela­cjo­no­wa­na w głów­nych świa­to­wych mediach zyska­ła ran­gę inter­pre­ta­cji wyda­rzeń współ­cze­snych. Poszcze­gól­ne ele­men­ty sce­ne­rii oświę­cim­skiej – przej­mu­ją­cy łuk tęczy, gra świa­teł, głę­bia słów wypo­wia­da­nych przez papie­ża, muzy­ka towa­rzy­szą­ca jego gestom, uni­wer­sa­lizm, w któ­rym każ­da naro­do­wość zysku­je zło­ży­ły się na poczu­cie, że uczest­ni­czy­my w donio­słym wyda­rze­niu histo­rycz­nym. Bra­li­śmy udział w jakimś wyjąt­ko­wym miste­rium, w któ­rym Bóg chciał coś powie­dzieć do nas ponad popraw­no­ścią poli­tycz­ną.

Zapra­sza­my Czy­tel­ni­ków EAI Ekumenizm.pl do lek­tu­ry całe­go tek­stu, któ­ry znaj­du­je się na stro­nach Maga­zy­nu Teo­lo­gicz­ne­go Sem­per Refor­man­da.