Pastorzy posłami?

Kon­sty­tu­cja Repu­bli­ki Hon­du­ra­su zabra­nia oso­bom duchow­nym­kan­dy­do­wa­nia do par­la­men­tu. Pomi­mo tego do star­tu w wybo­rach, któ­re mają się odbyć 27 listo­pa­da, szy­ku­je się już trzech duchow­nych pro­te­stanc­kich. Dwaj z nich nale­żą do rzą­dzą­cej Par­tii Naro­do­wej (Mario Tomás Bara­ho­na i Heri­ber­to Anto­nio Chi­cas), jeden pastor kan­dy­do­wał będzie z listy opo­zy­cyj­nej Par­tii Libe­ral­nej (Rafa­el Antúnez).

Po dłu­giej deba­cie publicz­nej, gło­sa­mi dwóch do jed­ne­go, Naj­wyż­szy Try­bu­nał Wybor­czy zde­cy­do­wał o przy­zna­niu­trzem pasto­rom pro­te­stanc­kim pra­wa do kan­dy­do­wa­nia w listo­pa­do­wych wybo­rach. Według ich wykład­ni praw­nej, Kon­sty­tu­cja zabra­nia uczest­nic­twa w wybo­rach jedy­nie księ­żom kato­lic­kim, któ­rym czyn­ne uczest­nic­two w życiu poli­tycz­nym ogra­ni­cza kato­lic­kie pra­wo kano­nicz­ne.

Sędzia Ari­sti­des Mejia ‑jedy­ny, któ­ry gło­so­wał prze­ciw uczest­nic­twu pasto­rów w wybo­rach — stwier­dził, że według nie­go zakaz Kon­sty­tu­cji jest jed­no­znacz­ny i żaden duchow­ny, jakiej­kol­wiek reli­gii, nie może zaj­mo­wać sta­no­wisk publicz­nych. Sędzia Saúl Esco­bar ripo­sto­wał, że Kon­sty­tu­cja była pisa­na w tym punk­cie w odnie­sie­niu do duchow­nych kato­lic­kich, któ­rym wła­dze kościel­ne unie­moż­li­wia­ją takie zaan­ga­żo­wa­nie poli­tycz­ne, nie moż­na więc tego zapi­su roz­cią­gać na kościo­ły, któ­re nie sta­wia­ją takich wymo­gów swo­im duchow­nym.

Hon­du­rań­czy­cy wybio­rą 27 listo­pa­da swo­je­go pre­zy­den­ta, jego zastęp­cę, 128 par­la­men­ta­rzy­stów oraz 298 gmin­nych wój­tów. W wybo­rach będzie uczest­ni­czyć pięć par­tii poli­tycz­nych, ale jedy­nie Par­tia Naro­do­wa i Par­tia Libe­ral­na mają szan­sę na odnie­sie­nie zwy­cię­stwa.