Ekumenizm, seksualność i polityka

Czy z pol­skim eku­me­ni­zmem jest źle, czy dobrze? Czy pol­scy chrze­ści­ja­nie wyka­zu­ją się bra­kiem prag­ma­ty­zmu? — takie pyta­nia mogły poja­wić się pod­czas lek­tu­ry wywia­du, jaki EAI Ekumenizm.pl prze­pro­wa­dzi­ła z Andrze­jem Wój­to­wi­czem, dyrek­to­rem Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej. W cią­gu ostat­nich sied­miu dni nie zabra­kło rów­nież tema­tów, któ­re skła­nia­ły do reflek­sji nt. rów­ne­go trak­to­wa­nia wyznań mniej­szo­ścio­wych, a to za spra­wą oświad­cze­nia Syno­du Kościo­ła ewan­ge­lic­ko-augs­bur­skie­go w RP oraz pro­ble­mów zwią­za­nych z mająt­kiem para­fii lute­rań­skiej Wnie­bo­wstą­pie­nia Pań­skie­go w War­sza­wie ska­za­nej na nie­rów­ny bój z MSWiA.

Spo­re zacie­ka­wie­nie Czy­tel­ni­ków wzbu­dził tekst, doty­czą­cy komer­cja­li­za­cji Tele­wi­zji Trwam, nale­żą­cej, podob­nie jakRa­dio Maryja,do ojców redemp­to­ry­stów, a tak­że wyzna­nie pasto­ra Teda Hag­gar­da, jed­ne­go z lide­rów ruchu ewan­ge­li­kal­ne­go w USA, któ­ry przy­znał się do homo­sek­su­ali­zmu i posia­da­nia nar­ko­ty­ków. Skan­da­le w kon­ser­wa­tyw­nym nur­cie pro­te­stan­ty­zmu były bez wąt­pie­nia jed­ną z przy­czyn, dla któ­rych Ame­ry­ka­nie poka­za­li czer­wo­ną kart­kę repu­bli­ka­nom pod­czas wybo­rów do kon­gre­su i sena­tu. Tra­dy­cyj­nie fun­da­men­ta­li­ści pro­te­stanc­cy zwią­za­ni byli do tej pory z repu­bli­ka­na­mi. Cie­ka­wost­ką ame­ry­kań­skich wybo­rów była elek­cja pierw­sze­go muzuł­ma­ni­na (z ramie­nia Par­tii Demo­kra­tycz­nej) do Kon­gre­su USA.

Tema­ty­ka poli­tycz­na w kon­tek­ście reli­gij­nym poja­wi­ła się nie tyl­ko w USA, ale rów­nież w Rosji, w któ­rej Cer­kiew pra­wo­sław­na od daw­na jest lojal­nym sojusz­ni­kiem pre­zy­den­ta Puti­na w budo­wie Wiel­kiej Rosji, zapew­nia­ją­cym ide­olo­gicz­ne zaple­cze dla idei domi­na­cji i eks­pan­sji dla całe­go przed­się­wzię­cia. Suge­ro­wać to może choć­by ostat­nia wypo­wiedź patriar­chy Alek­se­go II.

Naj­więk­sze emo­cje Czy­tel­ni­ków wzbu­dzi­ła jed­nak spra­wa wstrze­mięź­li­wo­ści sek­su­al­nej, ide­ału dzie­widz­twa oraz mał­żeń­stwa,któ­ra potwier­dza­coś, co już odwie­ków pisa­li kry­ty­cy chrześcijaństwa,a tak­że co odważ­niej­si teologowie:myśl chrze­ści­jań­ska zawie­ra w sobie nie tyl­ko pięk­ną teo­lo­gię miło­ści, antro­po­lo­gię, któ­ra­po­tra­fi for­mu­ło­wać­krze­pią­ce myśli, doty­czą­ce­kon­dy­cji czło­wie­ka w aspek­cie ducho­wym i cie­le­snym, ale rów­nież sze­ro­kie pokła­dy­nieuf­no­ści, a nawet prze­ra­ża­ją­cej wro­go­ści wobec cia­ła i to wbrew fun­da­men­tal­nym praw­dom wia­ry chrze­ści­jań­skiej wyra­żo­nych przez wyda­rze­nia Inkar­na­cji, Śmier­ci, Zmar­twych­wsta­nia i Wnie­bo­wstą­pie­nia Pań­skie­go.

Nie­zmien­nie zain­te­re­so­wa­niom cie­szy­ły się infor­ma­cje, doty­czą­ce indul­tu gene­ral­ne­go, kolej­nych spe­ku­la­cji kie­dy, czy w ogó­le i w jakiej for­mie Bene­dykt XVI ogło­si indult i co na ten temat myślą bisku­pi oraz wier­ni.

War­to na koniec odno­to­wać odda­nie do użyt­ku nowej syna­go­gi w Mona­chium, któ­ra przed 68 laty zosta­ła znisz­czo­na przez hitle­row­ców, a teraz uro­czy­ście otwar­ta w obec­no­ści naj­wyż­szych władz pań­stwo­wyh RFN oraz przed­sta­wi­cie­li Kościo­łów chrze­ści­jań­skich.

6. 11. 2006 — 12. 11. 2006