Ewangelikalni — zieloni, ale nie liberalni

Lide­rzy ame­ry­kań­skich chrze­ści­jan ewan­ge­li­kal­nych w ostat­nim roku coraz czę­ściej mówią o glo­bal­nym ocie­ple­niu, tro­sce o pozo­sta­wie­nie przy­ro­dy przy­szłym poko­le­niom oraz zaj­mu­ją się pan­de­mią AIDS i tra­ge­dią w Dar­fu­rze. Te nowe zain­te­re­so­wa­nia chcą wyko­rzy­stać dzia­ła­cze Par­tii Demo­kra­tycz­nej, któ­rych eko­lo­gicz­ne zain­te­re­so­wa­nia ewan­ge­li­ka­łów zachę­ca­ją do zdy­na­mi­zo­wa­nia dzia­łal­no­ści poli­tycz­nej wła­śnie w ich sze­re­gach, dotąd koja­rzo­nych raczej z wybor­czą klien­te­lą repu­bli­ka­nów.

Na razie nic jed­nak nie wska­zu­je, by nadzie­je te mia­ły się rze­czy­wi­ście speł­nić. Zde­cy­do­wa­na więk­szość z “zie­lo­nych” ewan­ge­li­ka­łów wypro­wa­dza swo­je poglą­dy z “ety­ki total­nej obro­ny życia”. Obej­mu­je ona nie tyl­ko sprze­ciw wobec zabi­ja­nia nie­na­ro­dzo­nych i cho­rych, ale rów­nież tro­skę o ubo­gich (tak­że w Afry­ce), cho­rych i całe śro­do­wi­sko natu­ral­ne.

Kon­ser­wa­tyw­ne pozo­sta­ły tak­że meto­dy roz­wią­zy­wa­nia pro­ble­mów eko­lo­gicz­nych. Zamiast anga­żo­wać w to pań­stwo chrze­ści­ja­nie ewan­ge­li­kal­ni w zde­cy­do­wa­nej więk­szo­ści chcą powie­rzyć tro­skę o te pro­ble­my jed­nost­kom, rodzi­nom, wspól­no­tom lokal­nym i wyzna­nio­wym.

Trud­no też mówić o jakimś zna­czą­cym prze­su­nię­ciu się poglą­dów ewan­ge­li­kal­nych chrze­ści­jan w kwe­stii poli­ty­ki zagra­nicz­nej. Nadal opo­wia­da­ją się oni, w zde­cy­do­wa­nej więk­szo­ści, za wspie­ra­niem Izra­ela, ogra­ni­cza­niem moż­li­wo­ści państw naru­sza­ją­cych zasa­dę wol­no­ści reli­gij­nej oraz za aktyw­ną poli­ty­ką w rejo­nach gdzie znaj­du­ją się świa­to­we zaso­by ropy naf­to­wej.