Nie daję łapówek, czyli walka o Normalne Państwo

Skraj­ne znie­chę­ce­nie spo­łe­czeń­stwa poli­ty­ką sku­tecz­nie nisz­czy marze­nia o nowo­cze­snym pań­stwie oby­wa­tel­skim. Jed­nym z powo­dów wspo­mnia­nej nie­chę­ci do poli­ty­ków i wszyst­kie­go, co się z nimi wią­że, jest wszech­obec­ny feno­men korup­cji począw­szy od nie­któ­rych orga­nów wła­dzy pań­stwo­wej, a skoń­czyw­szy na wszech­wład­nych urzęd­ni­kach samo­rzą­do­wych.

W Pol­sce, w któ­rej wciąż więk­szość oby­wa­te­li dekla­ru­je swo­je przy­wią­za­nie do war­to­ści chrze­ści­jań­skich i Kościoła(-ów) korup­cja, łapów­kar­stwo to feno­men bar­dzo zna­ny. W pań­stwach, któ­re w powszech­nej opi­nii ucho­dzą za laic­kie, korup­cja nie ma aż takich roz­mia­rów jak w spo­łe­czeń­stwach zde­cy­do­wa­nie reli­gij­nych. Dla­cze­go? Odpo­wiedź na to pyta­nie wyma­ga nauko­wej ana­li­zy inter­dy­scy­pli­nar­nej.

Od jakie­goś cza­su dzia­ła w Pol­sce nie­za­leż­na ini­cja­ty­wa mło­dych ludzi, wal­czą­ca z korup­cją. Stwo­rzy­li oni ini­cja­ty­wę o nazwie Nor­mal­ne Pań­stwo.

Celem Nor­mal­ne­go Pan­stwa jest popu­la­ry­zo­wa­nie idei pań­stwa pra­wa. Ozna­cza to przede wszyst­kim wyeli­mi­no­wa­nie ano­ma­lii życia spo­łecz­ne­go: łapów­kar­stwa i korup­cji. Człon­ko­wie gru­py pró­bo­wa­li zale­ga­li­zo­wać swo­ją dzia­łal­ność, jed­nak­że wła­dze War­sza­wy odmó­wi­ły im reje­stra­cji, argu­men­tu­jąc, że cele (uczci­we pań­stwo) nie są moż­li­we do speł­nie­nia. O spra­wie infor­mo­wa­ła też pol­ska pra­sa, m.in tygo­dnik Prze­krój.

Na stro­nie nie­for­mal­nej gru­py Nor­mal­ne Pań­stwo moż­na prze­czy­tać infor­ma­cje o spo­tka­niach, wyra­zić swo­ją opi­nię na forum dys­ku­syj­nym, dowie­dzieć się o szcze­gó­łach akcji “Nie daję łapó­wek”, a tak­że ścią­gnąć logo akcji.