Prawo zakazujące zmianę religii

18. czerw­ca Rada Mini­strów Sri Lan­ki (daw­ne­go Cej­lo­nu) zaapro­bo­wa­ła w począt­ko­wej jego fazie, pra­wo, któ­re ma zabro­nić reli­gij­nych nawró­ceń. W tej chwi­li „Pra­wo Ochro­ny Reli­gij­nej Wol­no­ści” jest jesz­cze spraw­dza­ne przez spe­cja­li­stów od pla­no­wa­nia, ale już wkrót­ce ma zostać ofi­cjal­nie zatwier­dzo­ne.

Na począt­ku zosta­ły zapro­po­no­wa­ne par­la­men­to­wi dwa pro­jek­ty – jeden przez bud­dyj­ską par­tię Jathi­ka Hela Uru­maya (JHU), któ­ra jest par­tią mniej­szo­ścio­wą, sprzy­mie­rzo­ną z pre­zy­den­tem Chan­dri­ka Kuma­ra­tun­ga, a dru­gi przez mini­stra Bud­dha Sasa­na (Bud­dyj­skie Finan­se), Rat­na­si­ri Wic­kre­ma­nay­ake.

Tekst „Pro­jek­tu pra­wa na temat Zaka­zu Przy­mu­so­wych Nawró­ceń” zapro­po­no­wa­ne­go przez JHU został opu­bli­ko­wa­ny pod koniec maja. Szkic ten doma­ga się kary 5.027 dola­rów i sied­miu lat wię­zie­nia dla jakiej­kol­wiek oso­by, któ­ra jest zwią­za­na z nie­le­gal­ny­mi nawró­ce­nia­mi. Zarów­no oso­ba, któ­ra by zmie­ni­ła reli­gię, jak też oso­ba odpo­wie­dzial­na za jej nawró­ce­nie, były­by uka­ra­ne, jeśli zosta­ły­by uzna­ne za win­ne. Pro­jekt ten miał być zapro­po­no­wa­ny par­la­men­to­wi dnia 8 czerw­ca. Kie­dy jed­nak nad­szedł dzień gło­so­wa­nia par­tia JHU oświad­czy­ła, że nie będzie gło­so­wa­ła na rzecz rzą­du. Doszło zatem do kon­flik­tu i sesja par­la­men­tu zosta­ła roz­wią­za­na. Następ­na sesja zosta­ła prze­su­nię­ta na20 lip­ca.

Według Kon­sty­tu­cji Sri Lan­ki pra­wo zatwier­dzo­ne przez par­la­ment nie może już zostać przez niko­go zakwe­stio­no­wa­ne. Jeśli więc tekst pro­jek­tu zapro­po­no­wa­ne­go przez JHU zosta­nie zatwier­dzo­ny przez par­la­ment, to sprze­ci­wia­ją­cy się mu mie­li­by tyl­ko sie­dem dni na zapre­zen­to­wa­nie Sądo­wi Naj­wyż­sze­mu swo­ich obiek­cji.

Po zawie­sze­niu prac par­la­men­tu w dniu 8 czerw­ca mini­ster Rat­na­si­ri przed­sta­wił radzie mini­strów tekst innego,własnego pro­jek­tu. „Pra­wo Pro­tek­cji Wol­no­ści Reli­gij­nej” któ­ry jest o wie­le bar­dziej obszer­ny, ani­że­li ten zapro­po­no­wa­ny przez JHU, a opar­ty został na zale­ce­niach przed­sta­wio­nych w 2002 r. przez Komi­sję Bud­dha Sasa­na. Komi­sja ta doma­ga­ła się wpro­wa­dze­nia pra­wa skie­ro­wa­ne­go prze­ciw pro­ze­li­ty­zmo­wi i utwo­rze­nia nie­for­mal­ne­go sys­te­mu praw­ne­go (San­gha­dhi­ka­ra­na), na któ­re­go cze­le sta­nę­li­by bud­dyj­scy mni­si.

San­gha­dhi­ka­ra­na zaję­ła­by się spra­wa­mi w małych mia­stecz­kach i wio­skach bez inter­wen­cji poli­cji i ofi­cjal­nych, sądo­wych try­bu­na­łów.

Pro­jekt pra­wa zapre­zen­to­wa­ny przez Rat­na­si­rie­go uzna­je zmia­ne reli­gii, w jakich­kol­wiek oko­licz­no­ściach, za prze­stęp­stwo, a tak­że jakie­kol­wiek pró­by nakła­nia­nia do zmia­ny reli­gii.

Jeśli pra­wo to zosta­nie zaaprobowane,Sri Lan­ka zła­mie licz­ne mię­dzy­na­ro­do­we usta­le­nia i ugo­dy, włącz­nie z Mię­dzy­na­ro­do­wą Ugo­dą w spra­wie Praw Poli­tycz­nych i Cywil­nych, któ­ra gwa­ran­tu­je wol­ność myśle­nia, sumie­nia i reli­gii.

Bud­dyj­skie wła­dze zanie­po­ko­jo­ne w 2002 roku zmniej­sze­niem się licz­by bud­dy­stów i wzro­stem chrze­ści­jań­stwa na obsza­rach rol­ni­czych Sri Lan­ki posta­no­wi­ły wzo­rem Indii zaha­mo­wać tę ten­den­cje poprzez pra­wo.