Rosną napięcia we Wschodnim Timorze

Rząd Timo­ru Wschod­nie­go wysłał służ­by porząd­ko­we, aby strze­gły naj­waż­niej­szych budyn­ków i miejsc w Dilii­ze wzglę­du nana­si­la­ją­ce się pro­te­sty w związ­ku zpla­na­mi­fa­kul­ta­tyw­ne­go naucza­nia reli­gii w szko­łach. Do pro­te­stów wezwał Kościół Rzym­sko­ka­to­lic­ki. W każ­dej chwi­li napię­ta sytu­acja może dopro­wa­dzić do prze­mo­cy.

96 pro­cent lud­no­ści Timo­ru Wschod­nie­go to kato­li­cy. Jest to była kolo­nia por­tu­gal­ska. Pro­te­sty zaczę­ły się w poło­wie kwiet­nia, kie­dy hie­rar­cho­wie rzym­sko­ka­to­lic­cy skry­ty­ko­wa­li skry­ty­ko­wa­li pla­ny uczy­nie­nia z kate­che­zy przed­mio­tu nad­obo­wiąz­ko­we­go. Tym­cza­sem pre­mier, Mari Alka­ti­ri, któ­ry jest muzuł­ma­ni­nem, mimo kry­tyk i pro­te­stów, nie odwo­łał nowe­go zarzą­dze­nia i nie przy­wró­cił obo­wiąz­ko­we­go naucza­nia lek­cji reli­gii w szko­łach Timo­ru Wschod­nie­go. Spo­tka­nia przed­sta­wi­cie­li rzą­du i Kościo­ła rów­nież nie przy­nio­sły żad­nych rezul­ta­tów, cho­ciaż Kościół doma­ga­jąc się obo­wiąz­ko­we­go naucza­nia reli­gii zga­dza się rów­nież na włą­cze­nie do nie­go pod­staw pro­te­stan­ty­zmu i isla­mu.

Ist­nie­ją uza­sad­nio­ne oba­wy, że pro­te­sty te połą­czą się z nie­za­do­wo­le­niem lud­no­ści z powo­du wyso­kie­go bez­ro­bo­cia i kry­zy­su eko­no­micz­ne­go, co może dopro­wa­dzić do prze­mo­cy i zostać wyko­rzy­sta­ne przez róż­ne siły poli­tycz­ne, w tym te zwią­za­ne z Indo­ne­zją, od któ­rej Timor Wschod­ni unie­za­leż­nił się dopie­ro w 1999 r.