Uzdrawiająca moc liturgii

Tra­ge­die, jakie nawie­dzi­ły świat w ostat­nich mie­sią­cach i latach spra­wi­ły, że coraz wię­cej Niem­ców — zarów­no ewan­ge­li­ków, jak i kato­li­ków — zaczę­ło inte­re­so­wać się życiem reli­gij­nym. Zda­niem bp. Han­sa Chri­stia­na Knu­tha ze Zjed­no­czo­ne­go Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go w Niem­czech (VELKD), po ata­kach ter­ro­ry­stycz­nych i znisz­cze­niach spo­wo­do­wa­nych przez natu­ral­ne żywio­ły, coraz wię­cej ludzi poszu­ku­je “twar­de­go grun­tu pod noga­mi” i “jed­no­ści w cier­pie­niu”.

Zda­niem bisku­pa, pomi­mo pew­ne­go odda­le­nia od wia­ry i Kościo­ła, nabo­żeń­stwa pozo­sta­ją czymś, cze­go nie moż­na niczym zastą­pić i z niczym porów­nać. Mar­tin Stuf­fle­ser, teo­log kato­lic­ki, uwa­ża, że Kościół jest czymś w rodza­ju “kontr­spo­łe­czeń­stwa”, a ludzie współ­cze­śni poszu­ku­ją chwil reflek­sji i odskocz­ni od codzien­nej ruty­ny.

Opi­nie te padły na zor­ga­ni­zo­wa­nym w Dreź­nie kon­gre­sie, w któ­rym udział wzię­li duchow­ni ewan­ge­lic­cy, kato­lic­cy i pra­wo­sław­ni. Obra­dy prze­bie­ga­ły pod hasłem: “Prze­mie­nia­ją­ca i uzdra­wia­ją­ca moc litur­gii w roz­bi­tym świe­cie”.