Wielka koalicja dla święta

Związ­ki pra­co­daw­ców nie­miec­kich oraz wie­le orga­ni­za­cji gospo­dar­czych zaape­lo­wa­ło do poli­ty­ków o uru­cho­mie­nie pro­ce­du­ry, zmie­rza­ją­cej do znie­sie­nia dru­gie­go dnia świąt Zesła­nia Ducha Świę­te­go (Zie­lo­ne Świę­ta), czy­li tzw. Pfing­st­mon­tag, jako dnia wol­ne­go od pra­cy. Mamy w Niem­czech za dużo świąt i za dużo urlo­pów. Nie każ­de świę­to musi być w taki spo­sób obcho­dzo­ne. W ponie­dzia­łek Zie­lo­nych Świąt powin­no się pra­co­wać. Jest to krok ku polep­sze­nia wydaj­no­ści pra­cy, a przez to koniunk­tu­ry – uwa­ża Anton Bör­ner, szef Fede­ral­ne­go Związ­ku Nie­miec­kie­go Han­dlu.

Apel pra­co­daw­ców i eko­no­mi­stów nie został pozy­tyw­nie ode­bra­ny przez wszyst­kie śro­do­wi­ska gospo­dar­cze. Mario Oho­ven z Fede­ral­ne­go Związ­ku Śred­nich Przed­się­biorstw uwa­ża, że pro­po­zy­cja rezy­gna­cji z jed­ne­go świę­ta nicze­go nie zmie­ni.

Wezwa­nie przed­się­bior­ców spo­tka­ło się z ostrą reak­cją przed­sta­wi­cie­li par­tii poli­tycz­nych zarów­no po lewej, jak i pra­wej stro­nie sce­ny poli­tycz­nej, związ­ków zawo­do­wych oraz dwóch, naj­więk­szych Kościo­łów: rzym­sko­ka­to­lic­kie­go i ewan­ge­lic­kie­go. Nawet przed­sta­wi­ciel Zie­lo­nych Vol­ker Beck powo­ły­wał się na kul­tu­ro­we korze­nie Euro­py i trzy­mał się tej samej reto­ry­ki, któ­rą w swo­jej argu­men­ta­cji posłu­gu­ją się cha­de­cy i dostoj­ni­cy kościel­ni. Pod­czas ponie­dział­ko­we­go nabo­żeń­stwa eku­me­nicz­ne­go ewan­ge­lic­ki biskup Ber­li­na Wol­fgang Huber oraz jego rzym­sko­ka­to­lic­ki kole­ga, kar­dy­nał Georg Ste­rzin­sky, zaape­lo­wa­li do poli­ty­ków o zacho­wa­nie Ponie­dział­ku Zie­lo­nych Świąt jako dnia wol­ne­go od pra­cy. W cza­sie, gdy rodzi­na scho­dzi na dru­gi plan i rodzi­ce mają coraz mniej cza­su dla swo­ich dzie­ci świę­to­wa­nie ma szcze­gól­ny cha­rak­ter – ape­lo­wa­li bisku­pi. Dla Kościo­łów w Niem­czech Pfing­st­mon­tag jest tra­dy­cyj­nie nie­ofi­cjal­nym Świę­tem Eku­me­nii, pod­czas któ­re­go orga­ni­zu­je się sze­reg imprez kościel­nych, pod­kre­śla­ją­cych wagę pojed­na­nia i poro­zu­mie­nia mię­dzy chrze­ści­ja­na­mi róż­nych wyznań. Parę lat temu więk­szość lan­dów nie­miec­kich, w któ­rych domi­nu­ją ewan­ge­li­cy, zade­cy­do­wa­ło, że Dzień Modli­twy i Poku­ty nie będzie dniem wol­nym od pra­cy. Już wów­czas wie­lu eko­no­mi­stów wyra­ża­ło opi­nie, że ten sam los powi­nien spo­tkać Pfing­st­mon­tag. Poli­ty­cy w Niem­czech pil­nie śle­dzą sytu­ację w sąsied­niej Fran­cji, w któ­rej rząd pra­wi­co­we­go pre­mie­ra Jean-Pier­re Raf­fa­ri­na naka­zał oby­wa­te­lom pra­cę w dru­gi dzień Zie­lo­nych Świąt. Oby­wa­te­le odpo­wie­dzie­li na ape­le związ­ków zawo­do­wych i więk­szość z nich nie sta­wi­ła się do pra­cy, pro­te­stu­jąc na uli­cach prze­ciw­ko poli­ty­ce rzą­du. Obser­wa­to­rzy oba­wia­ją się, że Fran­cu­zi będą chcie­li uka­rać wła­dzę przy oka­zji refe­ren­dum nad Kon­sty­tu­cją Euro­pej­ską.