Wierzymy w Boga, który się komunikuje

Komu­ni­ka­cja jest jed­ną z naj­waż­niej­szych ludz­kich czyn­no­ści. „My, chrze­ści­ja­nie, wie­rzy­my w Boga, któ­ry się komu­ni­ku­je. Pisma Świę­te powia­da­ją, że na począt­ku było Sło­wo”- stwier­dził Jezu­ita, ksiądz Rosa­rio Gómez, pro­fe­sor Facul­te­tu Teo­lo­gii Lute­rań­skiej w Guru­kul, Chen­nai, w Indiach.

Jego sło­wa mają cię­żar doświad­cze­nia, gdyż w latach 80 ubie­głe­go wie­ku był przez trzy lata dorad­cą indyj­skie­go rzą­du i to on stwo­rzył pro­gram mają­cy za zada­nie zmniej­sze­nie w kra­ju anal­fa­be­ty­zmu. W tam­tym cza­sie 78 pro­cent lud­no­ści Indii nie potra­fi­ło czy­tać i pisać. W chwi­li obec­nej wskaź­nik ten zmniej­szył się do 52 pro­cent.

Jest on zwo­len­ni­kiem metod zmar­łe­go już wiel­kie­go bra­zy­lij­skie­go wycho­waw­cy Pau­lo Fre­ire. Obro­nił tezę dok­tor­ską: „Komu­ni­ka­cja mas i świa­do­mość Indyj­czy­ków”. W swo­jej sali na Facul­te­cie Teo­lo­gicz­nym w Chen­nai posia­da uczniów nale­żą­cych do dzie­się­ciu róż­nych Kościo­łów, z któ­ry­mi pra­cu­je nad „teo­lo­gią ludz­kie­go roz­wo­ju”, ina­czej dia­ko­nia. „Nie uczę nicze­go, cze­go sam bym nie doświad­czył”, oświad­czył ksiądz Gómez. Zna on całe Indie. Jako dorad­ca rzą­du indyj­skie­go odwie­dził dużą część z 650 tysię­cy wio­sek. Mahat­ma Ghan­di mawiał, że Indie skła­da­ją się z wio­sek. Gómez, któ­ry rów­nież jest dzien­ni­ka­rzem, pod­kre­śla, że wycho­wa­nie jest rów­nież komu­ni­ka­cją.

W swo­jej kam­pa­nii, aby zmniej­szyć w kra­ju poziom anal­fa­be­ty­zmu, liczył zwłasz­cza na pomoc mło­dzie­ży z Indyj­skiej Par­tii Komu­ni­stycz­nej. „Nie­ste­ty, chrze­ści­ja­nie raczej nie chcie­li wyjść ze swo­ich pięk­nych i bez­piecz­nych tere­nów”- stwier­dził indyj­ski Jezu­ita.

Ks. Rosa­rio Gómez stu­dio­wał w Niem­czech, dyplom zdo­był na Uni­wer­sy­te­cie w Mün­ster. Będąc Jezu­itą cho­dził do teo­lo­gicz­nej szko­ły lute­rań­skiej. W Indiach miał już pew­ne pro­ble­my z miej­sco­wą hie­rar­chią kato­lic­ką. Dzi­siaj „jestem kapła­nem bez kościo­ła”- wska­zu­je, ale zaraz doda­je: „kto jest kapła­nem, na zawsze będzie kapła­nem”. W chwi­li obec­nej spę­dza swój rok saba­tycz­ny w Bra­zy­lii, w Sao Leopol­do, gdzie sta­ra sie prze­by­wać w obec­no­ści tam­tej­szych Jezu­itów, w Sank­tu­arium Księ­dza Reus. Uczest­ni­czy w ich pro­gra­mie modlitw, jak też w nie­dziel­nych obia­dach.