Wybaczajcie, a będzie wam wybaczone — konferencja w Warszawie

40 lat temu bisku­pi z Pol­ski wysto­so­wa­li na zakoń­cze­nie Sobo­ru Waty­kań­skie­go II list do bisku­pów nie­miec­kich zawie­ra­ją­cy słyn­ne sło­wa prze­ba­cze­nia. Efek­tem tej ini­cja­ty­wy była wymia­na listów mię­dzy pol­skim a nie­miec­kim epi­sko­pa­tem. Był to jeden z pierw­szych gestów, któ­re umoż­li­wi­ły naszym naro­dom otwar­cie się na sie­bie. W celu przy­wo­ła­nia pamię­ci o począt­kach pol­sko-nie­miec­kie­go pojed­na­nia, w dniach 26–27 listo­pa­da w War­sza­wie orga­ni­zo­wa­na jest kon­fe­ren­cja „Od pojed­na­nia do współ­dzia­ła­nia: w 40. rocz­ni­cę wymia­ny listów mię­dzy bisku­pa­mi pol­ski­mi i nie­miec­ki­mi”. Wyda­rze­nie to wpi­sa­ne jest w ofi­cjal­ny kalen­darz obcho­dów Roku Pol­sko-Nie­miec­kie­go 2005/2006 w Pol­sce.

Wyjąt­ko­we zna­cze­nie słów zawar­tych w liście bisku­pów pol­skich doce­nia­my tak­że dzi­siaj. „Prze­ba­cza­my i pro­si­my o prze­ba­cze­nie” – to zda­nie na zawsze zapi­sa­ło się na kar­tach pol­sko-nie­miec­kiej histo­rii. Takich powo­jen­nych ini­cja­tyw było jed­nak wię­cej – wspo­mnieć nale­ży tutaj przede wszyst­kim, poprze­dza­ją­ce wymia­nę listów mię­dzy epi­sko­pa­ta­mi Kościo­ła Rzym­sko­ka­to­lic­kie­go, Memo­ran­dum Wschod­nie Kościo­ła Ewan­ge­lic­kie­go w Niem­czech. Ini­cja­ty­wy te były jedy­nie począt­kiem dłu­giej dro­gi wza­jem­ne­go prze­ba­cze­nia win. Róż­ny był też ich wydźwięk w spo­łe­czeń­stwie. Coraz czę­ściej sta­wia­ne jest więc pyta­nie o ich rolę w ówcze­snej, powo­jen­nej rze­czy­wi­sto­ści.

Wła­śnie nad tymi zagad­nie­nia­mi zasta­na­wiać się będą uczest­ni­cy war­szaw­skiej kon­fe­ren­cji. Jej celem jest prze­ana­li­zo­wa­nie skut­ków poszcze­gól­nych ini­cja­tyw pojed­naw­czych oraz zwe­ry­fi­ko­wa­nie ich wagi dla roz­wo­ju sto­sun­ków pol­sko-nie­miec­kich po II woj­nie świa­to­wej. Dodat­ko­wo uka­zać ma ona szer­szy kon­tekst spo­łecz­no-poli­tycz­ny, w jakim te dzia­ła­nia były osa­dzo­ne.

– Pie­lę­gno­wa­nie pamię­ci o wyda­rze­niach histo­rycz­nych, któ­re zmie­nia­ją bieg dzie­jów, jest rze­czą bar­dzo waż­ną. Na ich pod­sta­wie two­rzo­na jest bowiem wspól­na toż­sa­mość osób, któ­rych te wyda­rze­nia doty­czy­ły. Nie waham się twier­dzić, że wymia­na listów mię­dzy pol­ski­mi i nie­miec­ki­mi bisku­pa­mi rzym­sko­ka­to­lic­ki­mi w 1965 roku oraz poprze­dza­ją­ce ją Memo­ran­dum Wschod­nie nie­miec­kie­go Kościo­ła Ewan­ge­lic­kie­go zali­czyć nale­ży do takich wła­śnie wyda­rzeń. Dzię­ki odwa­dze prze­zwy­cię­że­nia trud­nej prze­szło­ści uda­ło nam się prze­ła­mać dystans w sto­sun­kach obu­stron­nych. Co wię­cej — stwo­rzy­li­śmy taką jakość sto­sun­ków sąsiedz­kich, któ­ra nie pozwa­la ina­czej spo­glą­dać w przy­szłość jak tyl­ko z wiel­kim opty­mi­zmem! Dla­te­go też kon­fe­ren­cja upa­mięt­nia­ją­ca ini­cja­ty­wy pojed­naw­cze jest jed­nym z waż­niej­szych punk­tów obcho­dów Roku Pol­sko-Nie­miec­kie­go 2005/2006 w Pol­sce — mówi dr Gre­gor For­sch­bach, Atta­chée Pra­so­wy Amba­sa­dy Nie­miec w Pol­sce.

Kon­fe­ren­cja orga­ni­zo­wa­na jest przez Wydział Nauk Histo­rycz­nych i Spo­łecz­nych UKSW, Kon­fe­ren­cję Epi­sko­pa­tu Pol­ski, Nie­miec­ki Insty­tut Histo­rycz­ny w War­sza­wie i Fun­da­cję im. Frie­dri­cha Eber­ta w War­sza­wie.

Na kon­fe­ren­cję zapro­sze­ni zosta­li wybit­ni eks­per­ci z Pol­ski i Nie­miec.

Szcze­gó­ło­wy plan kon­fe­ren­cji znaj­du­je się na stro­nie­Nie­miec­kie­go Insty­tu Histo­rycz­ne­go w War­sza­wie.

źró­dło: Rok Pol­sko-Nie­miec­ki w Pol­sce

:: Ekumenizm.pl: Mię­dzy Rosją a Niem­ca­mi