14. Niedziela po Trójcy Świętej

“Tak więc, bra­cia, jeste­śmy dłuż­ni­ka­mi nie cia­ła, aby żyć według cia­ła. Jeśli bowiem według cia­ła żyje­cie, umrze­cie; ale jeśli Duchem spra­wy cia­ła umar­twia­cie, żyć będzie­cie. Bo ci, któ­rych Duch Boży pro­wa­dzi, są dzieć­mi Boży­mi. Wszak nie wzię­li­ście ducha nie­wo­li, by zno­wu ule­gać bojaź­ni, lecz wzię­li­ście ducha syno­stwa, w któ­rym woła­my: Abba, Ojcze! Ten to Duch świad­czy wespół z duchem naszym, że dzieć­mi Boży­mi jeste­śmy. A jeśli dzieć­mi, to i dzie­dzi­ca­mi, dzie­dzi­ca­mi Boży­mi, a współ­dzie­dzi­ca­mi Chry­stu­sa, jeśli tyl­ko razem z nim cier­pi­my, aby­śmy tak­że razem z nim uwiel­bie­ni byli.” Rz 8, (12–13)14–17