3. Niedziela przed Postem — Septuagesimae

A wyszedł­szy oko­ło jede­na­stej zna­lazł jesz­cze innych sto­ją­cych i mówił do nich: Dla­cze­go tutaj bez­czyn­nie przez cały dzień sto­icie? Oni na to: Nikt nas nie najął. Mówi do nich: Idź­cie i wy do win­ni­cy. A gdy nastał wie­czór, mówi pan win­ni­cy do rząd­cy swe­go: Zwo­łaj robot­ni­ków i daj im zapła­tę, a zacznij od ostat­nich aż do pierw­szych. Pode­szli tedy naję­ci o godzi­nie jede­na­stej i otrzy­ma­li po dena­rze. A gdy pode­szli pierw­si, sądzi­li, że wezmą wię­cej. Lecz i oni otrzy­ma­li po dena­rze. Wziąw­szy tyle szem­ra­li prze­ciw­ko gospo­da­rzo­wi, mówiąc: Ci ostat­ni jed­ną tyl­ko godzi­nę pra­co­wa­li, a zrów­na­łeś ich z nami, cośmy zno­si­li cię­żar dnia i upał. A on odrzekł jed­ne­mu z nich: Przy­ja­cie­lu, nie czy­nię ci krzyw­dy. Czy nie ugo­dzi­łeś się ze mną na dena­ra? Bierz, co two­je, i idź! Chcę bowiem temu ostat­nie­mu dać, jak i tobie. Czy nie wol­no mi czy­nić z tym, co moje, jak chcę? Albo czy oko two­je jest zawist­ne dla­te­go, iż ja jestem dobry? Tak będą ostat­ni pierw­szy­mi. Mt 20,1–16a