Angola — Kościoły powinny wzmacniać pokój

W Ango­li ist­nie­je dzi­siaj ponad tysiąc Kościo­łów, z któ­rych 87 jest już uzna­wa­nych przez rząd kra­ju, 200 ocze­ku­je na lega­li­za­cję, a 750 nie jest uzna­nych, ale ist­nie­ją, dzia­ła­ją i się roz­prze­strze­nia­ją. Jed­ne są kopia­mi Kościo­łów euro­pej­skich, pół­noc­no i połu­dnio­wo­ame­ry­kań­skich, ale inne są wytwo­ra­mi czy­sto afry­kań­ski­mi. Nie bra­ku­je w tym rów­nież róż­nych Kościo­łów o cha­rak­te­rze syn­kre­tycz­nym.

Wszyst­kie one odgry­wa­ją i mogą ode­grać jesz­cze więk­szą rolę we wzmoc­nie­niu poko­ju w tym wiel­kim, boga­tym w środ­ki, ale bied­nym i naj­bar­dziej zami­no­wa­nym kra­ju świa­ta, któ­ry po dłu­gich dzie­się­cio­le­ciach woj­ny naj­pierw wyzwo­leń­czej prze­ciw Por­tu­gal­czy­kom, a póź­niej domo­wej, z bez­po­śred­nim, dłu­żej lub kró­cej trwa­ją­cym udzia­łem wojsk kubań­skich, połu­dnio­wo­afry­kań­skich, zair­skich, grup najem­ni­ków i instruk­to­rów, zwłasz­cza z kra­jów daw­ne­go Ukła­du War­szaw­skie­go, dopie­ro od nie­daw­na zaczy­na się odbu­do­wy­wać i leczyć strasz­ne wojen­ne rany.

„Pokój odpo­wia­da legal­nym inte­re­som Angol­czy­ków i powi­nien być wzmac­nia­ny z dnia na dzień poprzez dzia­ła­nia i prak­tycz­ne posta­wy, usu­wa­jąc wszyst­kie nega­tyw­ne czyn­ni­ki, aby­śmy w ten spo­sób mogli zbu­do­wać jed­ną dla wszyst­kich ojczy­znę”, powie­dział pastor Manu­el Ino­cen­cio de Sousa, sekre­tarz gene­ral­ny Pro­te­stanc­kich Kościo­łów Ango­li, pod­czas nabo­żeń­stwa eku­me­nicz­ne­go zor­ga­ni­zo­wa­ne­go przez Radę Kościo­łów Ango­li w związ­ku z dru­gą rocz­ni­cą pod­pi­sa­nia poko­jo­wej ugo­dy pomię­dzy stro­na­mi dotych­cza­so­we­go kon­flik­tu, czy­li MPLA i UNITA.

Na inter­ne­to­wej stro­nie „Księ­ży żona­tych i ich rodzin” od kil­ku tygo­dni tłu­ma­czo­na jest książ­ka byłe­go księ­dza i misjo­na­rza w Ango­li. Obec­nie jest on żona­ty z misjo­nar­ką z Ango­li, nie­miec­ką zakon­ni­cą. Por­tu­gal­czyk, opi­su­je w książ­ce swo­je prze­ży­cia i spo­strze­że­nia na temat Kościo­ła kato­lic­kie­go i Ango­li w ostat­nich latach oku­pa­cji tego kra­ju przez Por­tu­ga­lię. Każ­de­go tygo­dnia są doda­wa­ne po dwa nowe roz­dzia­ły. Książ­ka nosi tytuł „Dro­gi wol­no­ści i samot­no­ści”, a jej auto­rem jest Luis Guer­re­iro.