“Bóg jest Ojcem i Matką, a Jezus to nie Chrystus”, czyli “reformacja” wg Foxa

Jesz­cze jako rzym­sko­ka­to­lic­ki kapłan ks. Mat­thew Fox zaj­mo­wał się ducho­wo­ścią, m.in. we Fran­cji w słyn­nym Insti­tut Catho­li­que de Paris, gdzie dok­to­ry­zo­wał się­pod kie­run­kiem ojca Marii Domi­ni­ka Che­nu OP, a następ­nie w kil­ku ame­ry­kań­skich insty­tu­tach teo­lo­gicz­nych. Ostat­nim miej­scem pra­cy ks. Foxa był Holy Names Col­le­ge w Oakland, w któ­rym peł­nił funk­cję dyrek­to­ra. Na stro­nie Foxa znaj­du­je się infor­ma­cja, iż w 1988 roku kar­dy­nał Joseph Rat­zin­ger, pre­fekt Kon­gre­ga­cji Nauki Wia­ry, dopro­wa­dził do dymi­sji Foxa i jego usu­nię­cia z zako­nu domi­ni­ka­nów. Wkrót­ce po tym Fox zało­żył Uni­wer­sy­tet Ducho­wo­ści Stwo­rze­nia, prze­mia­no­wa­ny póź­niej na Uni­wer­sy­tet Mądro­ści.

W swo­ich pra­cach Fox nazy­wał Boga Mat­ką, powo­łu­jąc się na mistycz­ną lite­ra­tu­rę śre­dnio­wie­cza, któ­ra przy­pi­sy­wa­ła Bogu kobie­ce przy­mio­ty. Nie dzi­wi zatem pierw­sza z 95 tez Foxa: Bóg jest Ojcem i Mat­ką. Duchow­ny zna­ny jest tak­że z eks­pe­ry­men­tów litur­gicz­nych. Jest m.in. jed­nym z pomy­sło­daw­ców “Kosmicz­nej Mszy”, w któ­rej oprócz orga­nów i tra­dy­cyj­nej litur­gii wier­ni plą­sa­ją w rytm muzy­ki tech­no, house i rap przy aktyw­nym udzia­le DJ.

Eko­lo­gia, ludz­ka sek­su­al­ność, spra­wie­dli­wość spo­łecz­na (tzw. opcja dla bied­nych), litur­gia oraz chry­sto­lo­gia są głów­ny­mi wąt­ka­mi poja­wia­ją­cy­mi się w tezach Foxa, któ­ry nie cofa się nawet przed ostrą kry­ty­ką papie­stwa: Bez wzglę­du na to, jak dużo media mówią o papie­żu i jego pon­ty­fi­ka­cie, papież nie jest Kościo­łem, lecz urzę­dem w Koście­le. Pon­ty­fi­ka­lizm jest rodza­jem współ­cze­sne­go bał­wo­chwal­stwa, któ­re­mu muszą prze­ciw­sta­wić się wszy­scy wie­rzą­cy – gło­si Teza 29.

A w następ­nej tezie czy­ta­my: “Stwo­rze­nie Kościo­ła syko­fan­tów nie jest niczym świę­tym (Fox wyja­śnia zna­cze­nie sło­wa jako “oso­by wier­no­pod­dań­cze, lizu­sy” – D.B.). Syko­fan­ci nie są ludź­mi Ducha, ponie­waż ich jedy­ną cno­tą jest posłu­szeń­stwo. Spo­łe­czeń­stwo syko­fan­tów, syko­fan­tycz­ny kler, semi­na­rzy­ści, bisku­pi, kar­dy­na­ło­wie oraz syko­fan­tycz­ne wspól­no­ty jak Opus Dei, Legio­ny Chry­stu­sa oraz Wspól­no­ta Wyzwo­le­nia, jak i przed­sta­wi­cie­le pra­sy w żaden spo­sób nie odda­ją nauk histo­rycz­ne­go Jezu­sa, któ­ry sprze­ci­wiał się gro­ma­dze­niu wła­dzy.” Na anty­kle­ry­kal­nym zapa­le Foxa jed­nak się nie koń­czy. W swo­ich tezach Fox pro­po­nu­je chry­sto­lo­gicz­ną rewo­lu­cję. W 6. Tezie Fox stwier­dza, że “Teizm (wyobra­że­nie, że Bóg jest gdzieś tam w górze poza świa­tem) jest fał­szy­wy. Wszyst­kie rze­czy są w Bogu, a Bóg we wszyst­kich rze­chach (pan­te­izm).”

Prze­ko­na­nie to ma bez­po­śred­nie prze­ło­że­nie na rozu­mie­nie oso­by Jezu­sa, o któ­rym mówi 15. i 16. Teza: “Chrze­ści­ja­nie muszą roz­róż­niać mię­dzy Jezu­sem (posta­cią histo­rycz­ną) a Chry­stu­sem (doświad­cze­niem Boga we wszyst­kich rze­czach). Chrze­ści­ja­nie muszą roz­róż­niać mię­dzy Jezu­sem a Paw­łem.” W kolej­nych tezach Fox pro­po­nu­je spi­ry­tu­ali­stycz­ne rozu­mie­nie wcie­le­nia Syna Boże­go, podob­nie jak i Jego Śmier­ci i Zmar­twych­wsta­nia.

Tezy Foxa dostęp­ne są w języ­ku angiel­skim i nie­miec­kim – tutaj.