Byle nie tyjący duchowny…

Cią­gle się odchu­dza, poszu­ku­je męż­czy­zny swo­je­go życia i pro­wa­dzi dzien­nik. Czyż­by Brid­get Jones? Nie, to Whit­ney Bla­ke. Od swo­jej bry­tyj­skiej poprzed­nicz­ki Ame­ry­kan­ka róż­ni się tym, że nie pali, nie pije moc­nych trun­ków, nigdy się jesz­cze nie kocha­ła, a wybra­nek jej ser­ca musi być… chrze­ści­ja­ni­nem.

Whit­ney chce wyjść za mąż za chrze­ści­ja­ni­na (ale nie mło­de­go, tyją­ce­go duchow­ne­go). Modli się o to, czy­ta Biblię. Zde­cy­do­wa­nie lepiej radzi sobie w pra­cy niż pan­na Jones. I z die­tą ma mniej kło­po­tów dzię­ki kur­so­wi Ano­ni­mo­wych Obżar­tu­chów Wyzna­nio­wych. W życiu (nie sypial­ni) 30-lat­ki poja­wia się trzech męż­czy­zna, któ­rych mat­ka Whit­ney cią­gle wypy­tu­je o to, czy są chrze­ści­ja­na­mi.

Książ­ka „The Whit­ney Chro­nic­les” autor­stwa Judy Baer uka­za­ła się w Sta­nach Zjed­no­czo­nych tuż przed Bożym Naro­dze­niem i sprze­da­je się bar­dzo dobrze. Zda­niem Joan Mar­low Golan, pra­cu­ją­cej nad powie­ścią od stro­ny wydaw­ni­czej, popu­lar­ność ksiąz­ki może świad­czyć o tym, że ludzie mają już dość lek­tur ocie­ka­ją­cych sek­sem i prze­mo­cą. Według niej Ame­ry­ka­nie chcą „powro­tu do war­to­ści ser­ca”. – Życie Whit­ney nie jest zamknię­te pod chrze­ści­jań­skim klo­szem. Pra­cu­je, usi­łu­je umó­wić się na szyb­kie rand­ki. Ale zna też Biblię i zapi­sa­ne w niej zasa­dy – mówi Mar­low Golan.