Dostojewski arcybiskupa Canterbury

Dr Rowan Wil­liams jest pry­ma­sem Kościo­ła Anglii oraz hono­ro­wym zwierzch­ni­kiem Wspól­no­ty Angli­kań­skiej. Nale­ży do naj­bar­dziej zna­nych lide­rów reli­gij­nych w świe­cie. Oprócz tego ostat­nio oka­za­ło się, że arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry jest też naj­wła­ściw­szym czło­wie­kiem do tego, by uka­zać wiel­kość rosyj­skie­go pisa­rza Fio­do­ra Dosto­jew­skie­go.

Mając tyle zajęć zwią­za­nych ze swo­im sta­no­wi­skiem jak też ze sta­nem rodzin­nym dr Wil­liams zna­lazł jesz­cze czas na napi­sa­nie książ­ki “Dosto­jew­ski. Język, wia­ra i fik­cja”. Książ­ka zbie­ra pozy­tyw­ne recen­zje, gdyż arcy­bi­sku­po­wi uda­ło się nie tyl­ko uka­zać etos i ducho­wą tra­dy­cję pra­wo­sław­ne­go pisa­rza, opi­sać prze­mia­ny jego posta­ci ale też potra­fił nakre­ślić histo­rycz­ny kon­tekst bez któ­re­go trud­no o dokład­ne zro­zu­mie­nie auto­ra.

Nale­ży dodać, że wiel­kie pyta­nia o Boga jakie wystę­pu­ją u Dosto­jew­skie­go nur­to­wa­ły też zawsze angli­kań­skie­go duchow­ne­go. Takim pyta­niem jest dyle­mat Iwa­na Kara­ma­zo­wa — jak pogo­dzić wia­rę w Boga z cier­pie­niem nie­win­nych istot.

Komen­ta­to­rzy pod­kre­śla­ją też, że książ­ka dr Wil­liam­sa może być trak­to­wa­na jako pole­mi­ka z gło­śny­mi kry­ty­ka­mi reli­gii ate­istów: Richard Daw­kin­sa czy Chri­sto­phe­ra Hit­chen­sa.