Dzień Apostołów Piotra i Pawła — 29 czerwca

“Tak więc już nie jeste­ście obcy­mi i przy­chod­nia­mi, lecz współ­o­by­wa­te­la­mi świę­tych i domow­ni­ka­mi Boga, zbu­do­wa­ni na fun­da­men­cie apo­sto­łów i pro­ro­ków, któ­re­go kamie­niem węgiel­nym jest sam Chry­stus Jezus, na któ­rym cała budo­wa moc­no spo­jo­na rośnie w przy­by­tek świę­ty w Panu, na któ­rym i wy się wespół budu­je­cie na miesz­ka­nie Boże w Duchu.” Ef 2,19–22

Chrze­ści­jań­ska iko­no­gra­fia umie­jęt­nie zni­we­lo­wa­ła róż­ni­ce teo­lo­gicz­ne mię­dzy Paw­łem a Pio­trem. Kon­flikt doty­czą­cy judeo- i poga­no­chrze­ści­jan, któ­ry zakoń­czo­no na korzyść Paw­łą pod­czas sobo­ru apo­sto­łów, o któ­rym wspo­mi­na­ją Łuka­szo­we Dzie­je Apo­stol­skie oraz sam Paweł w Liście do Gala­cjan, miał zna­czą­ce skut­ki dla chrze­ści­jań­skiej misji oraz ekle­zjo­lo­gicz­nej reflek­sji.

Mimo tego Piotr i Paweł, jak­kol­wiek odmien­nie rozu­mie­ją­cy isto­tę uspra­wie­dli­wie­nia i zna­cze­nia Zako­nu, nie usta­wa­li w gorą­cym zwia­sto­wa­niu Zmar­twych­wsta­łe­go Chry­stu­sa. Pośród wie­lu róż­nic ist­nia­ła zatem fun­da­men­tal­na zgo­da ugrun­to­wa­na tyl­ko w Jezu­sie Chry­stu­sie. Jed­no­stron­ne akcen­to­wa­nie róż­nic, czy też ide­ali­stycz­ne szki­ce oby­dwu posta­ci, mogą utrud­nić zro­zu­mie­nie ich roli dla histo­rii Kościo­ła.

Dzień Apo­sto­łów Pio­tra i Paw­ła zachę­ca z jed­nej stro­ny do bar­dziej zróż­ni­co­wa­ne­go postrze­ga­nia, czy nawet medy­to­wa­nia jed­no­ści Kościo­ła, ale rów­nież przy­po­mi­na o pierw­szo­te­sta­men­to­wej praw­dzie: „Jak miłe są na górach nogi tego, któ­ry zwia­stu­je rado­sną wieść, któ­ry ogła­sza pokój, któ­ry zwia­stu­je dobro, któ­ry ogła­sza zba­wie­nie, któ­ry mówi do Syjo­nu: Twój Bóg jest kró­lem“ (Iz 52,7). Piotr i Paweł byli nie­stru­dzo­ny­mi, peł­ny­mi żywio­łu świad­ka­mi Ewan­ge­lii i wła­śnie dzi­siej­sze świę­to zachę­ca nas do naśla­do­wa­nia ich zapa­łu, czy nawet gor­li­wo­ści o Dom Pań­ski.

W naszym wspo­mi­na­niu apo­sto­łów powin­na nam jed­nak towa­rzy­szyć reflek­sja, któ­rą dosko­na­le odda­je ostat­nia zwrot­ka zna­nej i sta­rej­pie­śni ewan­ge­lic­kiej Apo­sto­łów dziś wspo­mnij­my (SE 244): „Więc ich życie naśla­duj­my, lecz naj­pil­niej upa­truj­my przy­kład życia naj­święt­sze­go w Zba­wi­cie­lu świa­ta wsze­go.“