Edukacja z przyszłością

Każ­dy mło­dy Polak spę­dza w szko­le prze­cięt­nie 12 lat swo­je­go życia. W mury szko­ły wkra­cza­my w wie­ku 6 lat a opusz­cza­my je jako doro­śli ludzie. To ozna­cza, że dora­sta­nie, doj­rze­wa­nie oraz kształ­to­wa­nie naszej toż­sa­mo­ści odby­wa się głów­nie na tere­nie pla­có­wek edu­ka­cyj­nych. Bada­nia peda­go­gów dowo­dzą, że bar­dzo duże zna­cze­nie dla wyni­ku pro­ce­su dydak­tycz­ne­go ma tzw. pro­gram ukry­ty, a zatem tre­ści prze­ka­zy­wa­ne w nie­ofi­cjal­ny spo­sób w trak­cie codzien­nej edu­ka­cji. Dla­te­go, jako chrze­ści­ja­nie, powin­ni­śmy być żywo zain­te­re­so­wa­ni tym, co prze­ka­zu­je się naszym dzie­ciom pod­czas dłu­gich godzin spę­dza­nych w szko­le. Nie jest obo­jęt­ne jacy ludzie oddzia­łu­ją na nasze dzie­ci przez więk­szość dnia i jakich war­to­ści ich uczą.

Biblia pod­sta­wą pro­gra­mo­wą

Fun­da­men­tem życia każ­de­go chrze­ści­ja­ni­na jest Sło­wo Boże. Jest ono bez­sprzecz­nym auto­ry­te­tem, któ­ry zachę­ca do wła­ści­we­go wycho­wy­wa­nia dzie­ci: „Wycho­wuj chłop­ca odpo­wied­nio do dro­gi, któ­rą ma iść a nie zej­dzie z niej nawet w sta­ro­ści” (Przyp. Sal 22;6).

Więk­szość pro­gra­mów edu­ka­cyj­nych reali­zo­wa­nych obec­nie w szko­łach nie prze­ka­zu­je war­to­ści Sło­wa Boże­go. Szko­ła kreu­je w naszych dzie­ciach obraz rze­czy­wi­sto­ści, któ­ry nie jest zgod­ny z tym, co sta­ra­my się im wpo­ić jako wie­rzą­cy rodzi­ce w domu i pod­czas szkó­łek nie­dziel­nych. Dla pra­wi­dło­we­go roz­wo­ju dziec­ka jest nie­zy­kle istot­ne aby mię­dzy szko­łą i rodzi­ną ist­nia­ło poro­zu­mie­nie i spój­ność w pro­ce­sie wychowawczym.Szkoła ma słu­żyć rodzi­nie i wspie­rać rodzi­ców w budo­wa­niu cha­rak­te­ru dzie­ci i umac­nia­niu ich wia­ry. Rodzi­ce i nauczy­cie­le powin­ni nawza­jem budo­wać swój auto­ry­tet aby dzie­ci mia­ły spój­ny świa­to­po­gląd i obraz rze­czy­wi­sto­ści

Edu­ka­cja Chrze­ści­jań­ska w Pol­sce

Edu­ka­cja chrze­ści­jań­ska nie jest nowym pomy­słem. Z powo­dze­niem reali­zo­wa­na w takich kra­jach jak USA, Wiel­ka Bry­ta­nia czy Szwe­cja, zaczy­na funk­cjo­no­wać tak­że w Pol­sce. Doświad­cze­nie ponad stu szkół chrze­ści­jań­skich w Anglii poka­zu­je, że Edu­ka­cja Chrze­ści­jań­ska jest prak­tycz­ną i sku­tecz­ną ideą, któ­ra w prze­cią­gu 20 lat przy­nio­sła wymier­ne efek­ty oba­la­ją­ce mit o spo­łecz­nej izo­la­cji dzie­ci w chrze­ści­jań­skich szko­łach.

Ponad rok temu powsta­ło w War­sza­wie Sto­wa­rzy­sze­nie Edu­ka­cyj­ne Inte­gra­cja (SEI). W jego skład weszli przed­sta­wi­cie­le 16 kościo­łów. Celem Sto­wa­rzy­sze­nia jest krze­wie­nie idei edu­ka­cji chrze­ści­jań­skiej w Pol­sce. Sto­wa­rzy­sze­nie zało­ży­ło i pro­wa­dzi Chrze­ści­jań­ską Szko­łę Pod­sta­wo­wą „Samu­el” w War­sza­wie, orga­ni­zu­je kon­fe­ren­cje dla dyrek­to­rów i wspie­ra powsta­wa­nie chrze­ści­jań­skich szkół w Pol­sce.

Szko­ła „Samu­el” wzo­ru­je się na chrze­ści­jań­skich szko­łach oxfordz­kich i pra­gnie dbać o rów­no­mier­ny i zrów­no­wa­żo­ny roz­wój ucznia w sze­ściu dzie­dzi­nach: inte­lek­tu­al­nej, ducho­wej, fizycz­nej, arty­stycz­nej, emo­cjo­nal­nej i spo­łecz­nej.

1. Roz­wój inte­lek­tu­al­ny:

Chry­stus jest Panem edu­ka­cji, ponie­waż „w Nim ukry­te są wszel­kie skar­by mądro­ści i umie­jęt­no­ści” (Kol 2,3). W szko­le „Samu­el” odkry­wa­my na nowo hebraj­ski model naucza­nia (kre­atyw­ne wycią­ga­nie wnio­sków pod­czas roz­mo­wy i dys­ku­sji) a nie tak powszech­ny model grec­ki (bier­ne przy­swa­ja­nie infor­ma­cji),. Dziec­ko uczo­ne jest umie­jęt­ne­go korzy­sta­nia z dostęp­nych w książ­kach, tele­wi­zji i inter­ne­cie zaso­bów wie­dzy i samo­dziel­ne­go myśle­nia tak, aby w przy­szło­ści doko­ny­wa­ło wła­ści­wych wybo­rów zgod­nych ze Sło­wem Bożym.

2. Roz­wój ducho­wy:

Dzie­ci już od „zerów­ki” uczo­ne są, że pod­sta­wo­wym fun­da­men­tem życia chrze­ści­jań­skie­go jest Sło­wo Boże oraz żywa rela­cja ze Zba­wi­cie­lem. Każ­dy dzień roz­po­czy­na się modli­twą całej szko­ły (dzie­ci, nauczy­cie­le, dyrek­cja a cza­sem i rodzi­ce) oraz krót­kim roz­wa­ża­niem biblij­nym. Ucznio­wie pozna­ją Boga oso­bi­ście, uczą się rów­nież modli­twy wsta­wien­ni­czej za War­sza­wę i rzą­dzą­cych. Ponie­waż wszy­scy pra­cow­ni­cy szko­ły są oso­ba­mi wie­rzą­cy­mi, to cha­rak­te­rze Boga mówi się nie tyl­ko na poran­nej modli­twie czy godzi­nie biblij­nej ale pod­czas nauki każ­de­go przed­mio­tu. Każ­dy temat moż­na prze­cież omó­wić z per­spek­ty­wy czło­wie­ka wie­rzą­ce­go.

3. Roz­wój fizycz­ny:

Klu­czem jest tro­ska o roz­wój rucho­wy dziec­ka. Zaję­cia z WF’u oraz basen są dosko­na­łym momen­tem, aby kształ­to­wać w dzie­ciach odpo­wied­ni cha­rak­ter i uczyć ich zasad Kró­le­stwa Boże­go. Licz­ne gry zespo­ło­we budzą w dziec­ku świa­do­mość współ­za­leż­no­ści i współ­od­po­wie­dzial­no­ści, a tak­że współ­za­wod­nic­twa z inny­mi według zasad fair-play.

4. Roz­wój arty­stycz­ny:

Szko­ła chrze­ści­jań­ska wspie­ra roz­wój nie tyl­ko lewej pół­ku­li (odpo­wie­dzial­nej za logicz­ne myśle­nie) lecz tak­że pra­wej, któ­ra odpo­wia­da za twór­czość. Licz­ne zaję­cia dodat­ko­we (ryt­mi­ka, taniec, teatr, śpiew, pla­sty­ka, maj­ster­ko­wa­nie a tak­że nauka gry na pia­ni­nie i gita­rze), mają za zada­nie odkry­cie zło­żo­nych przez Boga w dzie­ciach talen­tów i ich roz­wój.

5. Roz­wój spo­łecz­ny i emo­cjo­nal­ny:

Już od naj­młod­szych lat dziec­ko uwraż­li­wia­ne jest na potrze­by innych. Wspól­ne wyciecz­ki do szpi­ta­li dzie­cię­cych i domów spo­koj­nej sta­ro­ści mają nauczyć uczniów współ­czu­cia i empa­tii oraz wykształ­cić w nich posta­wę słu­gi. Prak­tycz­ne dzie­le­nie się miło­ścią, otwar­tość na innych i prze­zwy­cię­ża­nie nie­śmia­ło­ści jest kształ­to­wa­ne tak­że pod­czas zajęć z teatru i pan­to­mi­my.

„Idź­cie i czyń­cie ucznia­mi wszyst­kie naro­dy”

Szko­ła, to miej­sce gdzie może­my reali­zo­wać Wiel­ki Nakaz nasze­go Pana. Jako wie­rzą­cy mamy kształ­to­wać przy­szłe poko­le­nia i przy­pro­wa­dzać je do pozna­nia Jezu­sa. Czy chce­my pozwo­lić świa­tu wycho­wy­wać nasze dzie­ci, czy przej­mie­my ini­cja­ty­wę? Biblia mówi, że dzie­ci są danym nam przez Boga darem. Naszym zada­niem jest czu­wać nad tym, by od naj­młod­szych lat trwa­ły przy Jezu­sie, by przy­by­wa­ło im „mądro­ści i wzro­stu oraz łaski u Boga i u ludzi” (Łk.2,52). Pozo­sta­jąc pasyw­nym zga­dza­my się z tym, co robi świat. Dla­te­go tak potrzeb­ny jest dziś Pol­sce roz­wój Chrze­ści­jań­skiej Edu­ka­cji – spo­so­bu na wykształ­ce­nie nowe­go poko­le­nia ludzi, któ­rzy zbu­du­ją swe życie na Chry­stu­sie.

Nale­ży zacząć wpro­wa­dzać to w życie już dziś.

Łukasz Nauman

Ange­li­ka Tala­rek

Jacek Weigl

Zapra­sza­my na stro­nę inter­ne­to­wą Chrze­ści­jań­skiej Szko­ły Samu­el: www.samuel.pl

Jak wspie­rać Edu­ka­cję Chrze­ści­jań­ską?

Szcze­gó­ły na stro­nie: www.sei.org.pl