Europa zacznie stawiać opór?

Autor twier­dzi jed­nak, że ist­nie­je rów­nież dla Euro­py inna dro­ga, dro­ga opo­ru wobec isla­mi­za­cji i potwier­dze­nia tra­dy­cyj­nych war­to­ści euro­pej­skich. Euro­pej­czy­cy mogą prze­cież trzy­mać się swo­ich histo­rycz­nych tra­dy­cji i zwy­cza­jów, nie pozwa­la­jąc na narzu­ce­nie im tra­dy­cji islam­skich. Euro­pej­czy­cy rze­czy­wi­ście zda­ją się tra­cić cier­pli­wość wobec pra­wa sza­ria­tu, np. wpro­wa­dza­jąc pra­wa, jak te we Fran­cji, bro­nią­ce świec­ko­ści insty­tu­cji pań­stwo­wych, nie pozwa­la­jąc np. na zakła­da­nie w szko­łach dziew­czy­nom chust, cho­ciaż rów­nież doty­czy to innych sym­bo­li reli­gij­nych (w tym chrze­ści­jań­skich i żydow­skich). Ostat­nio tak­że wzra­sta­ją w wie­lu kra­jach euro­pej­skich na sile róż­ne anty imi­gra­cyj­ne par­tie i ruchy. Pipes wska­zu­je na dwa szcze­gól­ne przy­kła­dy opo­ru wobec isla­mi­za­cji Euro­py: 1. Dnia 22 mar­ca papież Bene­dykt XVI ochrzcił, bierz­mo­wał i udzie­lił komu­nii Mag­di Alla­mo­wi, nawró­co­ne­mu na chrze­ści­jań­stwo, już od wie­lu lat żyją­ce­mu we Wło­szech muzuł­ma­ni­no­wi z Egip­tu. Ochrzczo­ny, Allam przy­jął imię Cri­stian jako swo­je dru­gie imię, co ma sym­bo­licz­ne zna­cze­nie. Chrztu doko­na­no spe­cjal­nie w bar­dzo waż­nym miej­scu i dniu, dzię­ki cze­mu wyda­rze­niu nada­no bar­dzo medial­ny cha­rak­ter, tj. w Bazy­li­ce Świę­te­go Pio­tra, w przed­dzień Nie­dzie­li Wiel­ka­noc­nej. Póź­niej sam Allam zło­żył oświad­cze­nie ata­ku­jąc islam i prze­ciw­sta­wia­jąc mu chrze­ści­jań­stwo. 2. Dnia 27 mar­ca Holen­der Geert Wil­ders zapre­zen­to­wał swój od daw­na ocze­ki­wa­ny 15 minu­to­wy film „Fit­na”, w któ­rym cytu­je naj­bar­dziej bojo­we wer­se­ty Kora­nu, po czym uka­zu­je ich prak­tycz­ne zasto­so­wa­nie przez ter­ro­ry­stów muzuł­mań­skich, poka­zu­jąc w ten spo­sób świę­tą księ­gę isla­mu, jako źró­dło sto­so­wa­nej prze­mo­cy.

Pipes nie zga­dza się z Alla­mem i Wil­der­sem, i roz­dzie­la islam od skraj­nych grup ter­ro­ry­stycz­nych. Uwa­ża, że powin­na nastą­pić w spo­łe­czeń­stwie uczci­wa dys­ku­sja na temat same­go isla­mu. Wska­zu­je rów­nież na nie­bez­piecz­ny pre­ce­dens, że same groź­by ze stro­ny isla­mi­stów wystar­czy­ły, aby zachod­nie rzą­dy narzu­ci­ły cen­zu­rę fil­mu Wil­der­sa. Isla­mi­ści wca­le nie musie­li tym razem wyjść na uli­ce, aby pro­te­sto­wać, ata­ko­wać, krzy­czeć, itd. Holen­der­ski pre­mier Jan Peter Bal­ke­nen­de potę­pił „Fit­nę”, a po tym, jak 3,6 milio­na widzów obej­rza­ło ten fil­mik na bry­tyj­skiej stro­nie LiveLeak.com, fir­ma ta sama go usu­nę­ła ze swo­jej stro­ny z powo­du poważ­nych „gróźb wobec jej per­so­ne­lu” (dwa dni póź­niej fil­mik poja­wił się tam zno­wu).

Autor arty­ku­łu w „Jeru­sa­lem Post” wska­zu­je jesz­cze na trzy podo­bień­stwa pomię­dzy Alla­mem i Wildersem:1. Oby­dwaj bro­nią Izra­ela i Żydów;2. z powo­du gróźb oby­dwaj żyją pod ochro­ną poli­cji 24 godzi­ny na dobę;3. oby­dwaj są zako­cha­ni w cywi­li­za­cji euro­pej­skiej. Pipes uwa­ża, że Allam i Wil­ders mogą być awan­gar­dą chrześcijańsko/liberalnego potwier­dze­nia war­to­ści euro­pej­skich. Mogą oni inspi­ro­wać, tym, któ­rzy zechcą bro­nić histo­rycz­nej toż­sa­mo­ści euro­pej­skie­go kon­ty­nen­tu. Mogą dać impuls do tego, by sta­wić isla­mi­za­cji Euro­py więk­szy opór. Zoba­czy­my… .