Grupa wsparcia dla osób w separacji i rozwiedzionych

Mając na uwa­dze trud­ną sytu­ację osób, któ­rych mał­żeń­stwo ule­gło roz­kła­do­wi, czę­sto bez ich winy, a któ­re żyją obec­nie w samot­no­ści i nie zawar­ły nowe­go związ­ku stwo­rzy­li­śmy dla nich gru­pę dusz­pa­ster­ską, któ­rej celem jest udzie­le­nie wspar­cia i kon­kret­nej pomo­cy. Oso­by takie czę­sto czu­ją się opusz­czo­ne przez wszyst­kich, tak­że przez Kościół. Tym­cza­sem, jak mówi adhor­ta­cja apo­stol­ska “Fami­lia­ris con­sor­tio”, wspól­no­ta kościo­ła musi w szcze­gól­ny spo­sób wspo­ma­gać mał­żon­ka odse­pa­ro­wa­ne­go, oka­zy­wać mu sza­cu­nek, soli­dar­ność i zro­zu­mie­nie.

Wspól­no­ta powin­na tak­że poma­gać mu w prak­ty­ko­wa­niu prze­ba­cze­nia, wyma­ga­ne­go przez miłość chrze­ści­jań­ską. Ana­lo­gicz­nie — w przy­pad­ku mał­żon­ka roz­wie­dzio­ne­go, któ­ry — zda­jąc sobie spra­wę z nie­ro­ze­rwal­no­ści waż­ne­go węzła mał­żeń­skie­go — nie zawie­ra nowe­go związ­ku, lecz poświę­ca się jedy­nie speł­nia­niu swych obo­wiąz­ków rodzin­nych i tych, któ­re wyni­ka­ją z odpo­wie­dzial­no­ści życia chrze­ści­jań­skie­go. W takim przy­pad­ku przy­kład jego wier­no­ści i chrze­ści­jań­skiej kon­se­kwen­cji nabie­ra szcze­gól­nej war­to­ści świa­dec­twa wobec świa­ta i Kościo­ła, któ­ry tym bar­dziej winien mu oka­zy­wać sta­łą miłość i pomoc.

O.O. DOMI­NI­KA­NIESz­cze­cinPl. Ofiar Katy­nia 1

o. Ceza­ry Jen­ta OP prze­or klasz­to­ru