Joseph Ratzinger/Benedykt XVI — rzymskokatolicki ekumenista z przekonania

O eku­me­nicz­nych zapa­try­wa­niach Bene­dyk­ta XVI napi­sa­no wie­le. Więk­szość gło­sów spo­za Kościo­ła rzym­skie­go kry­tycz­nie oce­nia­ła zna­cze­nie eku­me­ni­zmu w teo­lo­gii Rat­zin­ge­ra. Nie­któ­rzy sili­li się nawet na stwier­dze­nie, że eku­me­nizm i Rat­zin­ger to sprzecz­ność, a w naj­lep­szym wypad­ku nie­po­ro­zu­mie­nie. Nie bra­ko­wa­ło rów­nież kry­tycz­nych komen­ta­rzy ze stro­ny nie­któ­rych teo­lo­gów rzym­sko­ka­to­lic­kich. Bra­ko­wa­ło nato­miast nauko­we­go wysił­ku, któ­ry nie siląc się na fasa­do­wy obiek­ty­wizm, potra­fił­by dostrzec zło­żo­ność eku­me­nicz­nej pro­ble­ma­ty­ki u Rat­zin­ge­ra. Na szczę­ście sytu­acja się zmie­ni­ła!

W 2011 roku opu­bli­ko­wa­na zosta­ła pra­ca dok­tor­ska ks. dr. Thor­ste­na Maaße­na obro­nio­na na Fakul­te­cie Teo­lo­gii Ewan­ge­lic­kiej Uni­wer­sy­te­tu w Mar­bur­gu. Pro­mo­to­rem dyser­ta­cji był zna­ny teo­log, ks. prof. Hans-Mar­tin Barth. Dzię­ki wspar­ciu Związ­ku Ewan­ge­lic­kie­go oraz Insty­tu­tu Kon­fe­sjo­znaw­cze­go w Ben­she­im, pra­ca Maaße­na zosta­ła opu­bli­ko­wa­na i zapeł­ni­ła ogrom­ną lukę w piśmien­nic­twie teo­lo­gicz­nym. Szcze­gól­nie istot­ne są tutaj dwie oko­licz­no­ści: zagad­nie­nie eku­me­ni­zmu nie jest tema­tem wtór­nym, nie jest frag­men­tem ekle­zjo­lo­gicz­nych docie­kań, jak w przy­pad­ku wie­lu prac nauko­wych, ale głów­nym przed­mio­tem badań. Ponad­to wymow­ny jest fakt, że książ­ka jest efek­tem wytę­żo­nej pra­cy ewan­ge­lic­kie­go teo­lo­ga i duchow­ne­go, któ­ry uzy­skał rów­nież wspar­cie ze stro­ny papie­ża Bene­dyk­ta pod­czas dwóch spo­tkań, jakie odbył z nim pod­czas przy­go­to­wa­nia dyser­ta­cji.

: : Cała recen­zja książ­ki TUTAJ