Kardynał Giovanni Battista Re — kanonista i kurialista

Do 1963 roku pra­co­wał jako wykła­dow­ca semi­na­rium w Bre­scii (w któ­rym sam przy­go­to­wy­wał się do kapłań­stwa). Od lip­ca 1963 roku ks. Gio­van­ni Bat­ti­sta Re prze­szedł do pra­cy w służ­bie dyplo­ma­tycz­nej Sto­li­cy Apo­stol­skiej i był sekre­ta­rzem w nun­cja­tu­rach w Pana­mie i Ira­nie. Do Rzy­mu powró­cił w 1971 roku. W paź­dzier­ni­ku 1987 roku został mia­no­wa­ny sekre­ta­rzem Kon­gre­ga­cji ds. Bisku­pów a 7 listo­pa­da tego roku otrzy­mal świę­ce­nia bisku­pie (został arcy­bi­sku­pem tytu­lar­nym Vesco­vio). God­ność kar­dy­nal­ską otrzy­mał 21 lute­go 2001 – w paź­dzier­ni­ku 2002 roku został pro­mo­wa­ny do ran­gi kar­dy­na­ła-bisku­pa, ze sto­li­cą tytu­lar­ną Sabi­na-Pog­gio Mir­te­to.

Z tego pobież­ne­go życio­ry­su widać, że kar­dy­nał Gio­van­ni Bat­ti­sta Re nie ma doświad­cze­nia dusz­pa­ster­skie­go, nato­miast na pew­no dyplo­ma­tycz­ne oraz posia­da dużą zna­jo­mość kurii rzym­skiej. Jako pre­fekt waż­nej Kon­gre­ga­cji przy­go­to­wy­wał zasa­dy postę­po­wa­nia w sto­sun­ku do księ­ży pedo­fi­li w związ­ku z afe­rą w die­ce­zji bostoń­skiej (USA).

Nale­ży przy­po­mnieć, że zatwier­dzo­ne przez Waty­kan zasa­dy były łagod­niej­sze od pier­wot­nie zapro­po­no­wa­nych przez bisku­pów ame­ry­kań­skich. Kuria rzym­ska mia­ła zwłasz­cza wąt­pli­wo­ści do zasa­dy „zero tole­ran­cji”, według któ­rej księ­ża podej­rza­ni o pedo­fi­lię mie­li być natych­miast odsu­wa­ni od peł­nie­nia misji dusz­pa­ster­skiej a zwłasz­cza od kon­tak­tów z dzieć­mi i mło­dzie­żą.

Zobacz tak­że:

Ekumenizm.pl: KONKLAWE