Kiedy sól traci smak. Etyka protestancka w kryzysie

Książ­ka ta jest pró­bą przed­sta­wie­nia mapy nowe­go spo­ru w łonie chrze­ści­jań­stwa. Cho­dzi o spo­ry antro­po­lo­gicz­no-moral­ne. Gra­ni­ce i mury w kwe­stiach moral­nych prze­cho­dzą w poprzek dotych­cza­so­wych podzia­łów. Angli­ka­nie, któ­rzy do nie­daw­na byli naj­bliż­szym kato­li­kom wyzna­niem pro­te­stanc­kim, sta­ją się naj­bar­dziej odle­głym antro­po­lo­gicz­no-moral­nie kościo­łem chrze­ści­jań­skim. A bap­ty­ści czy zie­lo­no­świąt­kow­cy, któ­rzy jesz­cze cał­kiem nie­daw­no nawet nie widzie­li w rzym­skich kato­li­kach chrze­ści­jan, a jedy­nie dzie­ci wiel­kiej nie­rząd­ni­cy, teraz coraz czę­ściej przy­zna­ją, że to do kato­li­ków jest im naj­bli­żej niż do pozo­sta­łych pro­te­stan­tów.

We wpro­wa­dze­niu dzie­kan wydzia­łu teo­lo­gicz­ne­go Uni­wer­sy­te­tu im. Ada­ma Mic­kie­wi­cza w Pozna­niu ks. prof. Paweł Bort­kie­wicz pod­kre­śla “jest to waż­na książ­ka. Waż­na z punk­tu widze­nia eku­me­nicz­ne­go (…) Jest swo­istym prze­wod­ni­kiem po mean­drach myśli teo­lo­gii pro­te­stanc­kiej w zakre­sie war­to­ści życia. Nie jest to pro­sty obszar do opro­wa­dze­nia, tym więk­szą zasłu­gą Auto­ra jest, że czy­ni to z kom­pe­ten­cją i zara­zem z lek­ko­ścią. (…) Książ­kę czy­ta się jak dobry prze­wod­nik po sen­sa­cyj­nym i nie­zna­nym tere­nie”.

Zapra­sza­my do lek­tu­ry!