Koran jako księga objawiona

Wszyst­kie naj­więk­sze reli­gie świa­ta posia­da­ją swo­je świę­te księ­gi, któ­re nie tyl­ko zawie­ra­ją fun­da­men­tal­ne dla ich toż­sa­mo­ści dok­try­ny i war­to­ści etycz­ne, ale rów­nież źró­dło swo­je­go pocho­dze­nia i “histo­rię” powsta­nia, z któ­rych księ­gi te naj­czę­ściej czer­pią swój auto­ry­tet. Koran uzna­wa­ny przez muzuł­ma­nów za księ­gę obja­wio­ną i pozor­nie może wyda­wać się, że ten pogląd jest zbież­ny z chrze­ści­jań­skim dogma­tem o natchnie­niu Biblii. Ist­nie­je jed­nak zasad­ni­cza róż­ni­ca pomię­dzy księ­gą obja­wio­ną a natchnio­ną, któ­rej ludzie w zachod­niej kul­tu­rze muszą być świa­do­mi, aby zro­zu­mieć zna­cze­nie jakie tej — wyda­wa­ło­by się praw­nie i spo­łecz­nie archa­icz­nej — księ­dze zawsze nada­wa­li i nada­ją wyznaw­cy isla­mu.

Zapra­sza­my wszyst­kich czy­tel­ni­ków do lek­tu­ry tek­stu pasto­ra Mar­ka Kur­kie­re­wi­cza pt. “Koran jako księ­ga obja­wio­na”, któ­ry znaj­du­je się na stro­nach Maga­zy­nu Eku­me­nicz­ne­go Sem­per Refor­man­da.