Mija 800 lat od haniebnego najazdu krzyżowców na Konstantynopol

13. kwiet­nia Grec­ka Cer­kiew Pra­wo­sław­na oraz wła­dze pań­stwo­we Gre­cji upa­mięt­ni­ły 800. rocz­ni­cę najaz­du krzy­żow­ców na Kon­stan­ty­no­pol. Ran­kiem 13. kwiet­nia 1204 roku uczest­ni­cy czwar­tej wypra­wy krzy­żo­wej zaję­li cesar­skie mia­sto. Przed zapad­nię­ciem zmierz­chu krzy­żow­cy pod­pa­li­li mia­sto. Ogień stra­wił 1/5 powierzch­ni mia­sta.

Zgi­nę­ło wie­lu nie­win­nych ludzi, któ­rzy byli wywle­ka­ni na uli­ce przez krzy­żow­ców. Kobie­ty poni­ża­no, gwał­co­no, a pra­wo­sław­ne świą­ty­nie pro­fa­no­wa­no, nisz­cząc ołta­rze igra­biąc iko­ny oraz reli­kwie, w tym całun, któ­ry dziś zna­ny jest na całym świe­cie jako Całun Turyń­ski. Jeden z grec­kich kro­ni­ka­rzy Nike­tas Cho­nia­tes wspo­mi­na: „W ulicz­kach sły­chać było płacz i jęki, uli­ce prze­peł­nio­ne były smut­kiem i wrza­skiem, a z kościo­łów docho­dzi­ły prze­ra­ża­ją­ce odgło­sy.“

Wie­lu histo­ry­ków jest zda­nia, że złu­pie­nie Kon­stan­ty­no­po­la odby­ło się przy aktyw­nym popar­ciu Wene­cji, któ­ra w ten spo­sób mia­ła nadzie­ję na wyeli­mi­no­wa­nie waż­ne­go kon­ku­ren­ta w han­dlu śród­ziem­no­mor­skim. Nie­ja­sna jest też rola papie­ża Ino­cen­te­go III, któ­ry roz­po­czął tę wypra­wę krzy­żo­wą. Nie ule­ga jed­nak wąt­pli­wo­ści, że po złu­pie­niu Kon­stan­ty­no­po­la papież przy­jął tę wia­do­mość z rado­ścią, inter­pre­tu­jąc ją jako znak Bożej opatrz­no­ści. Zdo­by­cie Kon­stan­ty­no­po­la przy­pię­czę­to­wa­ło schi­zmę 1054 roku.

Pod­czas swo­jej piel­grzym­ki do Gre­cji w 2001 roku papież Jan Paweł II pro­sił o wyba­cze­nie za popeł­nio­ne czy­ny przez „synów i cór­ki Kościo­ła kato­lic­kie­go.“