Anglikańscy tradycjonaliści jednoczą się z Rzymem

Ame­ry­kań­scy i austra­lij­scy angli­kań­scy tra­dy­cjo­na­li­ści przy­go­to­wu­ją się do uzna­nia auto­ry­te­tu papie­skie­go, gdy­by pró­by zaże­gna­nia kry­zy­su w łonie Wspól­no­ty Angli­kań­skiej nie odnio­sły skut­ku.

Przed­sta­wi­cie­le pół­noc­no­ame­ry­kań­skiej i austra­lij­skiej gałę­zi ruchu For­ward in Faith byli już w paź­dzier­ni­ku i listo­pa­dzie w Rzy­mie i tam roz­ma­wia­li o pojed­na­niu tra­dy­cjo­na­li­stycz­nych angli­ka­nów ze Sto­li­cą Apo­stol­ską.

Ks. dr David Moy­er prze­wod­ni­czą­cy ame­ry­kań­skiej gałę­zi FiF pyta­ny o moty­wy takiej współ­pra­cy odpo­wie­dział pyta­nie: a co mają robić ludzie tacy, jak ja, gdy widzą to, co się dzie­je?

Ks. Moy­er dodał, że obec­ne roz­mo­wy są skut­kiem trwa­ją­ce­go od daw­na napię­cia mię­dzy tra­dy­cjo­na­li­sta­mi a wła­dza­mi Kościo­ła angli­kań­skie­go. Roz­po­czął się on od tego, że tra­dy­cjo­na­li­ści nie zaak­cep­to­wa­li świę­ceń kobiet, jego zwień­cze­niem jest kry­zys zwią­za­ny z wyświę­ce­niem aktyw­ne­go homo­sek­su­ali­sty na bisku­pa.

Angli­kań­scy tra­dy­cjo­na­li­ści mają nadzie­ję, że po zjed­no­cze­niu z Rzy­mem zacho­wa­ją wła­sną litur­gię i spo­sób wyra­ża­nia dok­try­ny (o ile nie będzie ona sprzecz­na z nauką kato­lic­ką). — Ist­nie­je wie­le kościo­łów unic­kich posia­da­ją­cych wła­sną tra­dy­cję, litur­gicz­ny spo­sób wyra­ża­nia wia­ry, wła­snych bisku­pów i wła­dze — pod­kre­ślił ks. Moy­er.

Swo­je wspar­cie dla nie mogą­cych się pogo­dzić z libe­ral­ny­mi nowin­ka­mi zaofe­ro­wa­ła już też Rosyj­ska Cer­kiew Pra­wo­sław­na. Zaofe­ro­wa­ła ona pomoc tym angli­ka­nom, któ­rzy zde­cy­du­ją się w imię tra­dy­cji zerwać z Kościo­łem epi­sko­pal­nym.