Dania jedną nogą w Porvoo

Bisku­pi duń­skie­go Kościo­ła Ludo­we­go otrzy­ma­li list od władz Kościo­ła Anglii, w któ­rym angli­ka­nie zapra­sza­ją lute­ra­nów do pod­pi­sa­nia Ugo­dy z Porvoo. Na mocy tego doku­men­tu 12 naro­do­wych Kościo­łów Wysp Bry­tyj­skich, Skan­dy­na­wii i kra­jów nad­bał­tyc­kich (angli­kań­skich i lute­rań­skich) łączy wspól­no­ta ambo­ny i Sto­łu Pań­skie­go.

Doku­ment pod­pi­sa­no w fiń­skim mia­stecz­ku Porvoo w 1995 roku. Nie sygno­wał go jed­nak Kościół Ludo­wy, gdyż miał wąt­pli­wo­ści co do angli­kań­skie­go postrze­ga­nia urzę­du bisku­pie­go. Duń­czy­cy chcie­li tak­że peł­nej rów­no­ści płci, któ­ra mia­ła­by doty­czyć tak­że urzę­du bisku­pa. Kwe­stie te zosta­ły wyja­śnio­ne przez komi­tet powo­ła­ny przez Kościół Anglii.

Pro­ces wstę­po­wa­nia duń­skie­go Kościo­ła do „12” wspie­rał m.in. prof. Niell Hen­ryk Gre­ger­sen (Uni­wer­sy­tet Kopen­ha­ski), repre­zen­tu­ją­cy duń­skich lute­ra­nów w Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej: — Przez cały ten czas Kościół duń­ski był dobrze trak­to­wa­ny. Dzię­ki podej­ściu stro­ny angli­kań­skiej wyda­je się, że roz­po­czął się sen­sow­ny pro­ces. Dobrze, że Dania go obser­wo­wa­ła, ale z dru­giej stro­ny sytu­acja, w któ­rej uczest­ni­czy się w pro­ce­sie jedy­nie poło­wicz­nie, nie jest satys­fak­cjo­nu­ją­ca.

Zapro­sze­nie zosta­nie teraz roz­pa­trzo­ne przez teo­lo­gicz­ną gru­pę Rady ds. Rela­cji Mię­dzy­na­ro­do­wych Kościo­ła Ludo­we­go. Zda­niem jej prze­wod­ni­czą­ce­go, bisku­pa Hol­ge­ra Jep­se­na, bisku­pi na pew­no znaj­dą spo­sób, aby odpo­wie­dzieć na list angli­ka­nów.

***

Pozo­sta­je pyta­nie czy – i ewen­tu­al­nie kie­dy – kwe­stią pod­pi­sa­nia Ugo­dy zain­te­re­su­ją się wła­dze Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w RP. Miej­my nadzie­ję, że sta­nie się to szyb­ko, bo każ­da sekun­da bez leżą­cej w zasię­gu ręki jed­no­ści, jest stra­co­na.